-
101.《玉楼春 寄长安子》 元·马钰
洞中日月无朝夕。
晃朗云衢通宝陌。
上明紫脑承三清,下照黄河常五色。
自然霞结玲珑宅。
内有长生三岛客。
未彰云外去时踪,已到眼前来显 -
102.《登挟溪亭》 宋·王铚
剡中何许隔林坰,无复明峦到眼明。
赖有西南天一角,乱云深处叠秋屏。 -
103.《寄题喻高士澹轩》 宋·裘万顷
世事邯郸枕,生涯老子书。
能知澹中味,雅称竹间居。
石径排云入,霜根带月锄。
纷华不到眼,赢得玩清虚。 -
104.《回陈兄惠瓜》 宋·刘宰
碧圆到眼舌生津,三载深惭拜赐频。
莫怪尊前最知味,东陵自是种瓜人。 -
105.《题会稽用林帅侍韵》 宋·赵汝鐩
东越乾坤到眼边,乱云连壑草迷川。
五更城落千岩月,万顷湖开一镜天。
鼓角声残秦望晓,楼台影湿卧龙烟。
旧时太史登临处,每想风流为慨然。 -
106.《代仍六弟吊程贡元》 宋·许月卿
少从诸父与君游,到眼铭章泪莫收。
水阔骑鲸霜叶落,波寒跃鲤雪蘋秋。
当时折桂浮云梦,今日丛萱暮霭愁。
惆怅人洪暗烟月,淡凝碑字湿松楸。 -
107.《旧有歙砚雅宜墨鑱贱号于阴以乱亡去十余年》 宋·艾性夫
冰蚕吐丝寒玉苍,老龙磨角玄云香,半生食汝充饥肠。
正尔悒悒伤弓亡,一日到眼惊余皇,欲呼未见谁鬣长。 -
108.《题傅侍郎寒碧十五韵·橘浦桥》 宋·陈宓
素药到眼明,浓香满怀入。
不忍度方桥,斜阳更凝立。
千里洞庭秋,一杯还可挹。 -
109.《闻笛叹》 宋·方回
读书夜倦灯影暗,屋外笛声何处来。
邻翁吹笛意本乐,闻笛如我心何哀。
如说生离苦,天涯海角无由回。
又如诉死别,委骨黄壤埋蒿莱。 -
110.《以诗句咏梅·水边篱落忽横枝》 宋·方蒙仲
花疑天女现,根讶化人移。
到眼如曾识,无心转见奇。 -
111.《胡义修推官再招彦桓与予同游龙泉寺》 宋·李复
江曲花开恼醉翁,经旬出饮独床空。
芳羹间筋溪毛碧,异果堆盘海药红。
尽晚莫辞千日酒,余春已怨几番风。
主人清韵家声在,伯始源流到眼中。 -
112.《宗人宅仁在阁》 宋·李覯
江南尽是山水地,君子固求仁知名。
可怜尘土不到眼,只有云泉相伴清。
人间扰扰知何在,日暮悠悠空斗行。
明月一栏风一枕,醉乡犹可过浮生。 -
113.《和真歇墨迹三颂》 宋·释法薰
纵然万象体元真,雨沐云蒸到眼新。
开品恐成随类堕,相逢多是笑吟吟。 -
114.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
十月今朝又初一,丛林正值开炉日。
打斋卖饭也寻常,残杯冷炙谁能吃。
天无门,地无壁。
葫芦棚上种冬瓜,两手扶犁水过膝。 -
115.《送信禅人》 宋·释智愚
诚信之言是道根,出门句子要区分。
溪山到眼知惭愧,莫学丛林饱见闻。 -
116.《和答赵生师白见寄》 宋·孙应时
田可躬耕溪可渔,此身属我不关渠。
养生谁学嵇中散,避谤吾非陆敬舆。
风月满怀高士传,江山到眼故人书。
相思千里无多恨,珍重清诗玉不如。 -
117.《王子中使君家东涧修竹》 宋·孙应时
一径修篁百亩深,倚天乔木更阴阴。
红尘万事不到眼,好景四时长会心。
稳著亭台添远趣,透开风朋自清音。
使君晋宋家人物,消得间中此醉吟。 -
118.《题瑞昌良田寺览秀轩一首》 宋·王阮
无心轩冕难招我,到眼云山辄起予。
不必凭栏更清赏,此身元在此山居。 -
119.《次韵夔府王待制寄示巫山图》 宋·喻良能
碧嶂嶙峋夔子国,白云缥缈昭君乡。
平生不识巫山面,今日巫山到眼傍。 -
120.《之官括苍道出涵碧因题四韵以继宾客刘公之后》 宋·喻良能
平生性僻耽山水,不愿加封万户侯。
但得双鱼长到眼,未须万壑更争流。
只今奇绝齐三洞,自昔流传遍九州。
记得当年小盘礴,坐令炎赫变清秋。