-
121.《太平寺泉眼》 唐·杜甫
招提凭高冈,疏散连草莽。
出泉枯柳根,汲引岁月古。
石间见海眼,天畔萦水府。
广深丈尺间,宴息敢轻侮。 -
122.《渝州候严六侍御不到,先下峡》 唐·杜甫
闻道乘骢发,沙边待至今。
不知云雨散,虚费短长吟。
山带乌蛮阔,江连白帝深。
船经一柱观,留眼共登临。 -
123.《七盘岭阻寇闻李端公先到南楚》 唐·钱起
日暮穷途泪满襟,云天南望羡飞禽。
阮肠暗与孤鸿断,江水遥连别恨深。
明月既能通忆梦,青山何用隔同心。
秦楚眼看成绝国,相思一寄白头吟。 -
124.《重到江州感旧游,题郡楼十一韵》 唐·白居易
掌纶知是忝,剖竹信为荣。
才薄官仍重,恩深责尚轻。
昔征从典午,今出自承明。
凤诏休挥翰,渔歌欲濯缨。 -
125.《偶留羊振文先辈及一二文友小饮日休以眼病…因成四韵》 唐·皮日休
谢庄初起恰花晴,强侍红筵不避觥。
久断杯盂华盖喜,忽闻歌吹谷神惊。
褵褷正重新开柳,呫嗫难通乍啭莺。
犹有僧虔多蜜炬,不辞相伴到天明。 -
126.《瑞鹧鸪·榴花五月眼边明》 宋·赵彦端
榴花五月眼边明。
角簟流冰午梦清。
江上扁舟停画桨,云间一笑濯尘缨。
主人杯酒留连意,倦客关河去住情。
都付驿亭今日水,伴人东去到江城。 -
127.《眼儿媚》 宋·赵长卿
槐阴密处啭黄鹂。
午日正长时。
一番过雨,绿荷池面,冷浸琉璃。
红尘不到华堂里,纤楚对蛾眉。
笑偎人道,新词觅个,美底腔儿。 -
128.《眼儿媚(初秋)》 宋·张鎡
凄风吹露湿银床。
凉月到西厢。
蛩声未苦,桐阴先瘦,愁与更长。
起来没个人僽采,枕上越思量。
眼儿业重,假饶略睡,又且何妨。 -
129.《眼儿媚(社日)》 宋·韩淲
风回香雪到梨花。
山影是谁家。
小窗未晚,重檐初霁,玉倚蒹葭。
社寒不管人如此,依旧在天涯。
碧云暮合,芳心撩乱,醉眼横斜。 -
130.《眼儿媚》 宋·高似孙
翠帘低护郁金堂。
犹自未堪妆。
梨花新月,杏花新雨,怎奈昏黄。
春今不管人相忆,欲去又相将。
只销相约,与春同去,须到君行。 -
131.《眼儿媚(绿笺)》 宋·薛梦桂
碧筒新展绿蕉芽。
黄露洒榴花。
蘸烟染就,和云卷起,秋水人家。
只因一朵芙蓉月,生怕黛帘遮。
燕衔不去,雁飞不到,愁满天涯。 -
132.《读书要三到》 宋·朱熹
凡读书......须要读得字字响亮,不可误一字,不可少一字,不可多一字,不可倒一字,不可牵强暗记,只是要多诵数遍,自然上口,久远不忘。
古人云,“读书百遍,其义自见”。
谓读得熟,则不待解说,自晓其义也。
余尝谓,读书有三到,谓心到,眼到,口到。 -
133.《眼儿媚·秋思》 明·刘基
萋萋芳草小楼西,云压雁声低。
两行疏柳,一丝残照,万点鸦栖。
春山碧树秋重绿,人在武陵溪。
无情明月,有情归梦,同到幽闺。 -
134.《鹧鸪天·收拾眉尖眼尾情》 宋·石孝友
收拾眉尖眼尾情。
夜来真个梦倾城。
鸳鸯有底情难尽,蝴蝶无端梦易惊。
愁一掬,月三更。
绣帏应好睡轻盈。
知他莫有相怜分,展转寻思直到明。 -
135.《伯坚惠新茶绿橘香味郁然便如一到江湖之上戏》 宋·刘著
建溪玉饼号无双,双井为奴日铸降。
忽听松风翻蟹眼,却疑春雪落寒江。 -
136.《眼儿媚·酸》 宋·陈三聘
酸。
何人为我,丁宁驿使,来到江干。 -
137.《眼儿媚·翠帘低护郁金堂》 宋·高似孙
翠帘低护郁金堂。
犹自未忺妆。
梨花新月,杏花新雨,怎奈昏黄。
春今不管人相忆,欲去又相将。
只销相约,与春同去,须到君行。 -
138.《渔家傲·万事到头无益已》 宋·可旻
万事到头无益已。
寻思只有修行是。
若送此心游宝地。
还容易。
坐观落日当西坠。
万顷红光归眼际。
眼开眼闭长明媚。
此观成时知法味。
心欢喜。
临终决定生莲里。 -
139.《徐进斋得古铜香炉具象鼻眼博古图谓之象鬲属》 宋·俞文豹
在象数前钟鼻眼,出嚣尘外铸形模。
传香到手亲曾见,全胜人看博古图。 -
140.《眼儿媚 醴泉和高齐,遇阳帝故宫·》 元·耶律铸
隔江谁唱后庭花。
烟淡月笼沙。
水云凝恨,锦帆何事,也到天涯。
寄声衰柳将烟草,且莫怨年华。
东君也是,世间行客,知遇谁家。