-
1.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
2.《采桑子》 宋·谢逸
楚山削玉云中碧,影落沙汀。
秋水澄凝。
一抹江天雁字横。
金钱满地西风急,红蓼烟轻。
帘外砧声。
惊起青楼梦不成。 -
3.《秋热次高仲贻韵》 宋·林季仲
坐我甑釜中,逾月不得脱。
劳生亦何聊,喘喘觅少活。
驾言往空谷,卧听惊濑{左氵右聒}。
遭逢褦襶子,此事又中夺。 -
4.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
5.《烧香七言》 宋·杨万里
琢瓷作鼎碧於水,削银为叶轻如纸。
不文不武火力匀,闭阁下帘风不起。
诗人自炷古龙涎,但令有香不见烟。
素馨忽开抹利拆,低处龙麝和沉檀。
平生饱识山林味,不柰此香殊斌媚。
呼儿急取烝木犀,却作书生真富贲。 -
6.《归钓吟》 宋·华岳
我生本是丝纶客,尝抱丝纶钓王国。
胶庠虽识姚有虞,载车未遇周西析。
抱琴归去古江边,江头风月犹依然。
江风刮岸岸如削,江月照人人未眠。