-
81.《挽谏坡居士》 宋·方逢振
谏议村中一布衾,幽潜两事最堪称。
瘗骸鬼结来生草,削发僧然后夜灯。
螭篆凄凉嗟老钝,薤章呜咽动亲朋。
羡公有子能如此,多少英雄叫不应。 -
82.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。 -
83.《江行万里图》 宋·黄大受
雪山西来接海白,天之所以限南北。
谁人胸里着舆图,挥斥荆吴入绡墨。
浓浓淡淡两岸山,烟波弥茫江面宽。
水空漠漠鸟飞绝,渐看渐远天漫漫。 -
84.《题三岩》 宋·黄登
占断烟霞老一丘,玉岩阅历几春秋。
削成四壁开三面,比似他山出一头。
几欲登临寻胜概,偶然休沐得佳游。
醉磨浓墨书岩石,恨不携琴更少留。 -
85.《宝善堂为薛玄卿题》 宋·黄叔美
人孰不有母,鲜能报其恩。
人孰不有弟,鲜能念同根。
汉兴尺布谣,郑有誓泉言。
所以忧世事,永叹鹡鴒原。 -
86.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
87.《题真仙岩》 宋·贾遵祖
翰林以谪流夜郎,我亦何为涉此境。
生平山水债未了,宦游直度桂州岭。
牂牁江绕古融城,拂拭冠缨照清影。
举头忽见真仙岩,盘空攫拿势驰骋。 -
88.《暖谷诗》 宋·蒋祺
县南山水秀且清,天地坯冶陶精英。
有唐刺史昔行县,访寻洞穴为寒亭。
屈指於今几百祀,磨崖字字何纵横。
相随栈道倚空险,来者无不毛骨惊。 -
89.《仙楼道院》 宋·李堪
寻源探云霞,中有金仙家。
绮疏晃飞翬,雕栏灿朱华。
珍禽栖不去,灵液流无涯。
晴旭起风篁,空香送天花。 -
90.《题禹庙》 宋·齐唐
削断龙门剑力间,遗祠终古鉴湖边。
昆墟到海曾穷地,石穴藏书不记年。
春色门墙花滴雨,晓光台殿水浮烟。
涂山万国梯航集,告禅录坛岂偶然。 -
91.《稠山茅屋》 宋·饶鲁
乱山堆翠如削玉,中有幽人结茅屋。
柴扉寂寂掩苍苔,书院萧萧倚修竹。
閒云满堑白日长,咿唔朝暮声琅琅。
芸窗纸破漏月影,石砚水满涵天光。 -
92.《赐马廷鸾四首》 宋·宋理宗
春秋万古一權衡,笔削昭然揭日星。
道贯百王垂大法,义先五始定常经。
是非褒贬寓深意,理乱安危烛未形。
内夏外夷归一统,烨然治象炳丹青。 -
93.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
94.《念奴娇 八咏楼 词品卷五》 宋·鲜于枢
长溪西注,似延平双剑,千年初合。
溪上千峰明紫翠,放出群龙头角。
潇洒云林,微茫烟草,极目春洲阔。
城高楼迥,恍然身在寥廓。 -
95.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
96.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
97.《游虎丘》 宋·杨颐
尽日凭高步台阁,意气飘然摆羁缚。
灵踪绝迹万千状,群玉排青插寥廓。
点头巨石势欲动,突立试剑峭如削。
剑池在岭不惮浚,造化神工巧镌凿。 -
98.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
99.《送玉面貍与月湖》 宋·叶寘
迎阳舐掌餐朝霜,虎额分白狐裘黄。
野人供之未敢尝,聊比涧沚溪毛将。
方其潜遁嵌空去,塞向固然知墐户。
藏身为地抑何拙,令人开户知其处。 -
100.《玉华山》 宋·张峋
玉华山谁穷远近,百里回旋势方尽。
削成苍玉倚青天,气象轩轩独奇俊。
黄河哮顑摧昆仑,一峰飘落如龙蹲。
白云低垂半岩腹,茫茫日轮平地奔。