-
141.《辛卯满散天基节即事六首》 宋·刘克庄
小臣无状挂丹书,还着青袍两载馀。
物色依然如碧鹳,阶衔久矣削绯鱼。 -
142.《古意二十韵》 宋·刘克庄
自从混沌死,万象困穿凿。
淳风谁挽还,古意日漓薄。
余幼胆轮囷,泛滥通流略。
短篇堪掣鲸,片文可驱鳄。 -
143.《寄汤伯纪秘书》 宋·刘克庄
挽留天语极谆谆,愿为明时远牧民。
倏去居然令国削,至清浑不怕州贫。
断无苞匪聊崇俭,才用蒲鞭亦害仁。
莫比寻常骑竹马,使君元结一流人。 -
144.《赠日新禅师》 宋·文同
嶕峣祝融峰,窈窱懒瓒岩。
师也西南人,尝居彼巉巉。
十年不下山,烟云烂衣衫。
借问尔何为,法味见愈馋。 -
145.《兴元府园亭杂咏·照筠坛》 宋·文同
积土削为坛,险然在深竹。
中惟一诗石,独坐拥寒玉。
勿谓人少知,此境不容俗。 -
146.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
147.《题丹枢先生草庵》 宋·白玉蟾
数朵奇峰如削玉,一溪秋水生寒绿。
幸有白云深处茅,更兼明月坛前竹。
诛茅伐竹结蘧庐,现成山水可樵渔。
随缘随分山中住,收拾摩尼如意珠。 -
148.《奉和御制真游殿上梁》 宋·寇准
敦崇妙本膺丕贶,濬发鸿源示永年。
吉语密传当乙夜,粹仪祗觌拥祥烟。
皇心翼翼精斋至,祖德绵绵道诲宣。
诞集纯禧彰锡羡,交修茂典表钦先。 -
149.《永丰行》 宋·韩元吉
丹阳湖中好风色,晴日波光漾南北。
湖岸人家榆柳行,风飐低昂似迎客。
系船并岸聊一呼,老农指是官田圩。
长衫紫领数百辈,见我罗拜长嗟吁。 -
150.《光相寺》 宋·汪元量
峨眉县西四十里,峭壁悬崖削寒翠。
崎岖栈道动摇摇,矮石支撑同贔屭。
忽窥万仞黑无底,下有龙渊七十二。
攀扪步步足难移。 -
151.《旧在杭时为冷起敬赋泉石歌乱后失之今起敬为》 明·刘基
君不见吴山削成三百尺,上有流泉发苍石。
冷卿以之调七弦,龙出太阴风动天。
初闻涓涓响林莽,悄若玄宵鬼神语。
玲然穿崖达幽谷,竽籁飕飕振乔木。 -
152.《张安化重阳日置酒挽同官游灵泉寺登高时适有》 宋·李新
白发新迁客,黄云古战场。
自然堪堕泪,何必更重阳。
山削孤城起,河分细水长。
蜀峰高处望,犹是隔秦乡。 -
153.《和谢吏部铁字韵三十四首·纪德十一首》 宋·邓肃
三吴恶少飞绿耳,杀人如麻壅流水。
余风往往到七闽,鱼烂鸟惊父离子。
纷然回顾作流人,我侯正色聊一嗔。
坐使仓黄万老弱,复歌太平养性真。
百弊纷纷俱杜绝,四境无虞安朴拙。
方信哲夫自成城,不须十仞坚削铁。 -
154.《隐甫圣可子仪同游宝莲分韵得郭字》 宋·冯时行
海县一廛市,天地一郛郭。
跼蹐碍高厚,而况自羁络。
末俗竞芒忽,讼纸霜叶落。
平心作巨帚,一扫付清廓。 -
155.《山居杂诗九十首》 宋·曹勋
幽居岁屡换,豪举欲谁作。
闲情寡赋咏,旧句漫笔削。
草茅晦小隐,笋蕨供大嚼。
不时有佳处,悠然动春酌。 -
156.《符倅同游雁荡赓其所和范相游山韵》 宋·吴芾
高才独立万夫却,险语磨崖山鬼愕。
翕然万口竞流传,一字谁能加笔削。
自怜庸钝百不聪,晚来喜见人中龙。
更看挥翰光夺目,恍如海蜃浮青红。 -
157.《代送陈都大赴召》 宋·李流谦
庭前梧叶西风起,三峡秋光净如洗。
仙帆一舸此入觐,灵鼍击鼓冯夷喜。
七闽山水天下奇,摧秀搴英瑞斯世。
要知旷代乃一见,凤巢阿闾麟游畦。 -
158.《公归行送王显谟》 宋·李流谦
我从职方究区域,江汉滔滔纪南国。
厥田上上盖名壤,其人落落亦代出。
卧龙伟列雄鼎峙,雏凤英称冠簪盍。
岘山风流亘千祀,鹿门隐概轻九牧。 -
159.《送夔路费漕》 宋·李流谦
晚风酣酣吹柳花,长这送客日欲斜。
春草春波两愁极,云驰千骑谁能遮。
先生要是世所宝,大贝白璧金丹砂。
生当龙墀侍黄繖,不尔凤阁挥白麻。 -
160.《彦博为偷儿妄意作诗见贻次韵奉呈》 宋·李流谦
士穷百不谐,所向辄墙壁。
堂堂百代师,往往遭削迹。
闾阎侮出胯,逆旅或争席。
虽然炯炯心,未易屈此膝。