-
1.《景龙二年余自门下平章事削阶授江州员外司马…途中言志》 唐·崔湜
余本燕赵人,秉心愚且直。
群籍备所见,孤贞每自饬。
徇禄期代耕,受任亦量力。
幸逢休明时,朝野两荐推。 -
2.《自笑(〔一题:试笔〕)》 宋·苏轼
子石如琢玉,远烟真削黳。
入我病风手,(古语云,磨墨如病风手。
)玄云渰凄凄。
是中有何好,而我喜欲迷。
既似蜡屐阮,又如锻柳嵇。
醉笔得天全,宛宛天投霓。
多谢中书君,伴我此幽栖。 -
3.《九华隐士居陈生寄松管笔》 宋·梅尧臣
春松抽瘦梗,削束费长毫。
鸡距初含润,龙鳞不自韬。
尝为大夫後,欲写伯夷高。
一获山家赠,令吾媿汝曹。 -
4.《走笔依韵和杨进士倜登南楼之作》 宋·强至
当年割据属英雄,楼观诚奢物产穷。
藩镇一归平削后,关河尽入照临中。
离宫此日号大壮,织杼无人歌小东。
全魏万家今乐业,衮衣惟恐迓周公。 -
5.《赠笔工杨日新》 宋·方回
黄钟九寸裁为律,六吕六律相配匹。
嶰谷参差十二筒,猗管城子从此出。
上古苍颉初制字,后人蒙恬始造笔。
吴云不律燕云弗,韵书又以律为聿。 -
6.《送少微上人入蜀》 唐·李端
削发本求道,何方不是归。
松风开法席,江月濯禅衣。
飞阁蝉鸣早,漫天客过稀。
戴颙常执笔,不觉此身非。 -
7.《平齐行二首》 唐·刘禹锡
胡尘昔起蓟北门,河南地属平卢军。
貂裘代马绕东岳,峄阳孤桐削为角。
地形十二虏意骄,恩泽含容历四朝。 -
8.《小童薛阳陶吹觱栗歌(和浙西李大夫作)》 唐·白居易
剪削干芦插寒竹,九孔漏声五音足。
近来吹者谁得名,关璀老死李衮生。
衮今又老谁其嗣,薛氏乐童年十二。 -
9.《遇罗员外衮》 唐·黄滔
灞陵桥外驻征辕,此一分飞十六年。
豸角戴时垂素发,鸡香含处隔青天。
绮园难贮林栖意,班马须持笔削权。
可忘自初相识地,秋风明月客鄜延。 -
10.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
11.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
12.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
13.《上杜使君》 唐·贯休
为鱼须处海,为木须在岳。
一登君子堂,顿觉心寥廓。
右听青女镜,左听宣尼铎。
政术似蒲卢,诗情出冲漠。 -
14.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
15.《西江月(和晋臣登悠然阁)》 宋·辛弃疾
一柱中擎远碧,两峰旁倚高寒。
横陈削就短长山。
莫把一分增减。
我望云烟目断,人言风景天慳。
被公诗笔尽追还。
更上层楼一览。 -
16.《大酺(春阴怀旧)》 宋·周密
又子规啼,荼コ谢,寂寂春阴池阁。
罗窗人病酒,奈牡丹初放,晚风还恶。
燕燕归迟,莺莺声懒,闲罥秋千红索。
三分春过二,尚剩寒犹凝,翠衣香薄。 -
17.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
18.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
19.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
20.《次韵彦高即事》 宋·刘著
福威看九落,笔削在麟经。
中道亡三鉴,危时忆九龄。
网罗无处避,鼙鼓不堪听。
身远辽阳渡,心怀岗首亭。
脱巾头半白,倾盖眼谁青。
断雁西风急,潸然涕泗零。