-
1.《双剑峰》 宋·黄诰
泻成神剑倚双峰,天地为炉造化工。
万丈虹霓连碧落,一声霹雳走丰隆。
拂开岚障千山秀,削尽妖魔六宇空。
应笑镆铘为小器,延平津上合雌雄。 -
2.《题庐山双剑峰》 唐·来鹄
倚天双剑古今闲,三尺高于四面山。
若使火云烧得动,始应农器满人间。 -
3.《投龙宝室洞天过延庆观方王卒共父剑峰精舍》 宋·程公许
璧简荐宝室,襟裾馥旃檀。
眷言石交旧,可惮脚力酸。
层岩一剑裂,阴壑千古寒。
数椽棲泬寥,小楼面赞元。 -
4.《与崔序老步月青玉峡漱玉泉坐瀑布之石桥天气》 宋·周必大
剑峰有时折,瀑水有时竭。
我性等虚空,今古无生灭。 -
5.《题鹤林宫》 宋·江南剑客
暑往寒来造化间,谁将大药驻朱颜。
骑鲸客去天连水,跨鹤人归月满山。
炉火焰烧情欲境,剑峰割断利名关。
烟花随分岩头绿,猿鸟不惊春色间。 -
6.《和门下李相饯西蜀相公》 唐·姚合
圣朝同舜日,作相有夔龙。
理化知无外,烝黎尽可封。
燮和皆达识,出入并登庸。
武骑增馀勇,儒冠贵所从。 -
7.《送薛判官赴蜀》 唐·钱起
横笛声转悲,羽觞酣欲别。
举目叩关远,离心不可说。
边陲劳帝念,日下降才杰。
路极巴水长,天衔剑峰缺。 -
8.《蜀中上王尚书》 唐·章孝标
梓桐花幕碧云浮,天许文星寄上头。
武略剑峰环相府,诗情锦浪浴仙洲。
丁香风里飞笺草,邛竹烟中动酒钩。
自古名高闲不得,肯容王粲赋登楼。 -
9.《到蜀后记途中经历》 唐·雍陶
剑峰重叠雪云漫,忆昨来时处处难。
大散岭头春足雨,褒斜谷里夏犹寒。
蜀门去国三千里,巴路登山八十盘。
自到成都烧酒熟,不思身更入长安。 -
10.《和绵州于中丞登越王楼作》 唐·李汶儒
珍重巴西守,殷勤寄远情。
剑峰当户碧,诗韵满楼清。
日照涪川阔,烟笼雪峤明。
徵黄看即及,莫叹滞江城。 -
11.《题越王楼寄献中丞使君》 唐·刘暌
朱轩迥压碧烟州,昔岁贤王是胜游。
山簇剑峰朝阙远,水如巴字绕城流。
人间物象分千里,天上笙歌醉五侯。
今日登临无限意,同沾惠化自销愁。 -
12.《赠进士李德新接海棠梨》 唐·翁洮
蜀人犹说种难成,何事江东见接生。
席上若微桃李伴,花中堪作牡丹兄。
高轩日午争浓艳,小径风移旋落英。
一种呈妍今得地,剑峰梨岭谩纵横。 -
13.《水调歌头》 宋·葛长庚
误触紫清帝,谪下汉山川。
既来尘世,奇奇怪怪被人嫌。
懒去蓬莱三岛,且看江南风月,一住数千年。
天风自霄汉,吹到剑峰前。 -
14.《漱玉亭》 现代·邵式平
身坐漱玉亭,面对双剑峰。
欲识此间趣,且听龙潭中。 -
15.《浔阳江楼》 宋·刘植
楼压浔阳地望雄,四无倚着拄晴空。
九支江汇栏干外,双剑峰明雾霭中。
庾令声名犹昨日,屈平兰芷又薰风。
绸缪牖户知何计,须及长淮枣未红。 -
16.《过濂溪》 宋·潘兴嗣
鳞鳞负郭田,渐次郊原口。
其中得清旷,贵结林泉友。
一溪东南来,潋滟翠波走。
清响动灵粹,寒光生户牖。 -
17.《清都观》 宋·师浑甫
清观视诸方,事力良不齐。
幽赏岂不胜,门当白云溪。
剑峰誓罔象,丹井藏虹蜺。 -
18.《送文兆归庐山》 宋·释行肇
剑峰双倚汉,荡桨月中归。
潮白岛西出,帆孤岸际飞。
香连潭影直,磬度雪声微。
几夕□诗坐,相思入定稀。 -
19.《题定子静山阴草堂马九霄为之篆扁》 明·詹同
草堂正在匡庐山,山阴绿玉相对闲。
云从双剑峰前下,潮到小孤江上还。
茶烟满室写墨竹,花雨一帘观白鹇。
谁似南宫能篆古,为君高置轩窗间。 -
20.《古别离》 宋·陆游
君北游司并,我南适熊湘,邂逅淮阴市,共饮官道傍。
丈夫各有怀,穷达讵可量;临别一取醉,浩歌神激扬。
勋业有际会,风云正苍茫。
乱点剑峰血,苦寒芒屦霜。
死即万鬼邻,生当致虞唐。
丹鸡不须盟,我非儿女肠!