-
61.《一剪梅·出俗轻枝翠嫩长》 元·侯善渊
出俗轻枝翠嫩长。
不比松筠,独耐风霜。
岁寒心以表嘉祥。
小蕾初生,压尽群芳。
勿遣娉婷越粉墙。
尽任桓伊,品弄何妨。
天然姿秀坼*黄。
绝艳清奇,一剪梅香。 -
62.《十二月二十六日蔡叔庸至剪烛听雨》 宋·陈杰
水气昏昏接海边,清江狂客系吴船。
天风十日河冰碎,夜雨三更瀑布悬。
寂寂春光归柳上,匆匆离色在花前。
故人著屐能相过,剪烛西窗话昔年。 -
63.《和讷斋题晓山亭》 宋·杜范
理粲万象,孰妙孰徼。
卓彼南山,目游心讨。
露气澄澈,净不容扫。
瑟瑟风松,剪剪烟篠。 -
64.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
机锋不敏,神观不清。
一点寒灰后,三乘热椀鸣。
历代祖咽喉把定,十方心手段放行。
春风剪剪兮,物像英英。 -
65.《岁开八日谒西溪真悟讲师》 宋·释正觉
雨华几席自清馨,茗碗初收篆缕青。
柔弄柳条风剪剪,冷濡梅蕊雪星星。
不嫌黄卷闲遮眼,有意微尘破出经。
思大气吞三世佛,儿孙未到败门庭。 -
66.《八月廿七风雨大浸》 宋·释居简
左扼飞廉吭,右拊巽二背。
谓云如何其,坐使六鷁退。
亦有司雨工,馽发击单于。
不卷油然云,自欲干剪屠。 -
67.《风流子》 宋·秦观
新阳上帘幌,东风转,又是一年华。
正驼褐寒侵,燕钗春袅。
句翻词客,簪斗宫娃。
堪娱处,林莺啼暖树,渚鸭睡睛沙。 -
68.《风不鸣条》 唐·金厚载
寂寂曙风生,迟迟散野轻。
露华摇有滴,林叶袅无声。
暗剪丛芳发,空传谷鸟鸣。
悠扬韶景静,澹荡霁烟横。
远水波澜息,荒郊草树荣。
吾君垂至化,万类共澄清。 -
69.《风流子》 宋·李坦然
东君虽不语,年华事、今岁恰如期。
向寒雨望中,晓霜清处,领些春意,开两三枝。
又不是、山桃红锦烂,溪柳绿摇丝。
别是一般,孤高风韵,绛裁纤萼,冰剪芳蕤。 -
70.《谒金门(暮春)·春又晚·风》 宋·康与之
春又晚。
风劲落红如剪。
睡起绣床飞絮满。
日长门半掩。
不管离肠欲断。
听尽梁间双燕。
试上小楼还不见。
楼前芳草远。 -
71.《蝶恋花·暖日晴风初破冻》 宋·李清照
暖日晴风初破冻。
柳眼眉腮,已觉春心动。
酒意诗情谁与共。
泪融残粉花钿重。
乍试夹衫金缕缝。
山枕斜敧,枕损钗头凤。
独抱浓愁无好梦。
夜阑犹剪灯花弄。 -
72.《一萼红·怨东风》 宋·梁栋
怨东风。
把韶华付去,秾李小桃红。
黄落山空,香销水冷,此际才与君逢。
敛秋思、愁肠九结,拥翠袖、应费剪裁工。 -
73.《松风慢 代送吴德夫衡阳巡检》 未知·赵*
溪亭春晚共离觞。
何许是衡阳。
香罗初剪征衫好,东风里、快马轻装。
市远擘张闲暇,年丰虎落相羊。 -
74.《春风行》 明·杨基
春风吹花快如剪,柳条婆娑颜色浅。
四更急雨作轻寒,零落余香上苔藓。
街泥污人不出户,强以一樽聊自遣。
西家酒熟复苦贵,收拾春衣倩人典。 -
75.《赵尉送菜》 宋·方岳
虚老空山学辅翁,荷锄头白雪蓬松。
芥台如臂何曾梦,菜脑生筋漫自供。
不料官园苍玉束,绝胜禁脔紫驼峰。
更烦诗剪春风雨,剩与一番风露胸。 -
76.《津途风雨欲雪》 宋·卫宗武
宇宙忽凝合,一元如未分。
天悭花剪水,风泼墨成云。
饥鸟啄木理,戏凫生浪纹。
祁寒飞两櫂,行役为谁勤。 -
77.《和富谷馆书事》 宋·苏颂
迢迢归驭指榆津,日日西风起塞尘。
沙底暗冰频踠马,岭头危径罕逢人。
客心牢落偏多感,天意融怡渐发春。
珍重诗翁饶藻思,剪裁风物见长新。 -
78.《秋日泊浦江》 唐·杜荀鹤
一帆程歇九秋时,漠漠芦花拂浪飞。
寒浦更无船并宿,暮山时见鸟双归。
照云烽火惊离抱,剪叶风霜逼暑衣。
江月渐明汀露湿,静驱吟魄入玄微。 -
79.《一剪梅(秋雨感悲)》 宋·赵长卿
霁霭迷空晓未收。
羁馆残灯,永夜悲秋。
梧桐叶上三更雨,别是人间一段愁。
睡又不成梦又休。
多愁多病,当甚风流。
真情一点苦萦人,才下眉尖,恰上心头。 -
80.《一剪梅》 宋·韩玉
镜里新妆镜外情。
小眉幽恨,浅绿低横。
只怨闲纵绣鞍尘。
不道天涯,萦绊归程。
梦里兰闺相见惊。
玉香花瘦,春艳盈盈。
觉来_枕转愁人。
门外潇潇,风雨三更。