-
1.《题江南秋晚图》 明·王景
十年不踏钱塘路,江上晴烟渺轻素。
并刀谁剪秋半帘,夕阳正在西陵树。
对之便欲发浩歌,西风萧萧水增波。
胥涛已入乱山去,木落台空幽思多。 -
2.《宴清都(饯明远兄县丞荣满赴调)》 宋·赵善扛
疏柳无情绪。
都不管、渡头行客欲去。
犹依赖得,玉光万顷,为人留住。
相从岁月如骛,叹回首、离歌又赋。 -
3.《天香(宛委山房拟赋龙涎香)》 宋·王易简
烟峤收痕,云沙拥沫,孤槎万里春聚。
蜡杵冰尘,水研花片,带得海山风露。
纤痕透晓,银镂小、初浮一缕。
重剪纱窗暗烛,深垂绣帘微雨。 -
4.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
5.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
6.《送刘童子试艺天京》 宋·蒲寿宬
硗硗头角出群玉,炯炯瞳人剪秋漪。
神光理作照书月,一览千古无复遗。
殊科自可献上国,况能文艺超等夷。
河洛图书识蕴奥,更明爻象通神蓍。 -
7.《唐儿歌(杜豳公之子)》 唐·李贺
头玉硗硗眉刷翠,杜郎生得真男子。
骨重神寒天庙器,一双瞳人剪秋水。
竹马梢梢摇绿尾,银鸾睒光踏半臂。
东家娇娘求对值,浓笑画空作唐字。
眼大心雄知所以,莫忘作歌人姓李。 -
8.《唐儿歌(杜豳公之子)》 唐·李贺
头玉硗硗眉刷翠,杜郎生得真男子。
骨重神寒天庙器,一双瞳人剪秋水。
竹马梢梢摇绿尾,银鸾睒光踏半臂。
东家娇娘求对值,浓笑画空作唐字。
眼大心雄知所以,莫忘作歌人姓李。 -
9.《筝》 唐·白居易
云髻飘萧绿,花颜旖旎红。
双眸剪秋水,十指剥春葱。
楚艳为门阀,秦声是女工。
甲明银玓瓅,柱触玉玲珑。 -
10.《念奴娇(席上即事)》 宋·赵长卿
精神俊雅,更那堪、天与风流标格。
罗绮丛中偏艳冶,偷处教人怜惜。
目剪秋波,指纤春笋,新样冠儿直。
高唐云雨,甚人有分消得。