-
1.《论俗十二首》 宋·刘子翚
愚氓扰潢池,囏难亦常态。
簪绅有包藏,事异吁可怪。
豺声久伺乱,鲸戮终何悔。
游言张凶焰,巧谍移机会。 -
2.《感时述事(十首)》 明·刘基
虞刑论小故,夏誓殄渠魁。
好生虽大德,纵恶非圣裁。
官吏逞贪婪,树怨结祸胎。
法当究其源,剪锄去根荄。 -
3.《寄呈漳守李侍郎元善四首》 宋·王迈
向来大姓虐穷闾,千亩农田浚作渠。
点吏鹰豪争攫肉,骄儿螂怒敢当车。
老丞嫉恶无容忍,直禾诛欲剪锄。
解印此曹称快甚,惟民与士最愁子。 -
4.《种菜》 宋·李复
同墙茅屋来,有地十亩余。
蒿蓬杂毒草,壅闇恶木俱。
岁久人迹绝,乱穴狐虺居。
今晨杖藜出,顾步良踌躇。 -
5.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
6.《闻里谣效古歌》 唐·李绅
乡里儿,桑麻郁郁禾黍肥,冬有褴襦夏有絺。
兄锄弟耨妻在机,夜犬不吠开蓬扉。
乡里儿,醉还饱,浊醪初熟劝翁媪。 -
7.《闻里谣效古歌》 唐·李绅
乡里儿,桑麻郁郁禾黍肥,冬有褴襦夏有絺。
兄锄弟耨妻在机,夜犬不吠开蓬扉。
乡里儿,醉还饱,浊醪初熟劝翁媪。 -
8.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
9.《小松歌》 唐·李咸用
幽人不喜凡草生,秋锄劚得寒青青。
庭闲土瘦根脚狞,风摇雨拂精神醒。
短影月斜不满尺,清声细入鸣蛩翼。 -
10.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
11.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
12.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
13.《种橦花》 元·陈高
炎方有橦树,衣被代蚕桑。
舍西得闲园,种之漫成行。
苗生初夏时,料理晨夕忙。
挥锄向烈日,洒汗成流浆。 -
14.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
15.《灯市行》 宋·范成大
吴台今古繁华地,偏爱元宵灯影戏;
春前腊后天好晴,已向街头作灯市。
叠玉千丝似鬼工,剪罗万眼人力穷;
两品争新最先出,不待三五迎东风。 -
16.《戏赠彦深》 宋·黄庭坚
李髯家徒立四壁,未尝一饭能留客。
春寒茅屋交相风,倚墙扪虱读书策。
老妻甘贫能养姑,宁剪髻鬟不典书。
大儿得餐不索鱼,小儿得褌不索襦。 -
17.《归鴈亭》 宋·欧阳修
荒蹊腊雪春尚埋,我初独与徐生来。
城高树古禽鸟野,声响格磔寒毰毸。
颓垣赦屋巍然在,略可远眺临倾台。
高株唯有柳数十,夹路对立初谁栽。 -
18.《朝鲜儿歌(予饮周检校宅,有二高丽儿歌舞者》 明·高启
朝鲜儿发绿,初剪齐双眉。
芳筵夜出对歌舞,木绵裘软铜环垂。
轻身回旋细喉转,荡月摇花醉中见。
夷语何须问译人,深情知诉离乡怨。 -
19.《上知府赵侍郎二首》 宋·魏野
往哲英灵在,重生出镇初。
传岩存旧迹,棠树认前居。
美化民歌实,流言帝觉虚。
暂来淹外郡,再入老中书。 -
20.《春风行》 明·杨基
春风吹花快如剪,柳条婆娑颜色浅。
四更急雨作轻寒,零落余香上苔藓。
街泥污人不出户,强以一樽聊自遣。
西家酒熟复苦贵,收拾春衣倩人典。