-
201.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
202.《广胜寺》 宋·张傅
亭险高侠畏力微,放怀堪此养天机。
下窥平野遥无际,仰视危檐势欲飞。
常日群猿儇槛戏,有时晴霭拂窗归。
旌轩暂驻聊凝睇,应笑尘中万事非。 -
203.《玉蝶泉》 宋·张珪
仙人修炼地,玉井著神功。
日月双轮见,阴阳两竅通。
可堪清澈底,那更施无穷。
尚冀丹砂力,当浇尘念空。 -
204.《乡饮酒唱和诗》 宋·张肃
位分南北与东西,旷典才修俗顿移。
乐合鸾皇下庭宇,觯扬虎蜼伏樽彝。
头颅如许堪殊席,筋力无多奈缛仪。
敢昧邦君明德意,后知方遣负先知。 -
205.《题山水障子为萧溪耕者赋》 明·张掞
萧溪先生乐山者,结屋临溪颇幽雅。
开轩见水不见山,却向图中看挥洒。
高斋素笔悬清风,仿佛坐我林崖下。
群峰奔驰势如马,绿树人家面平野。 -
206.《勉子读书》 宋·赵崇泞
男儿立志要崚嶒,莫与闾阎较重轻。
一寸光阴无放过,十年灯火夙修成。
学疏达境还堪愧,道在穷途亦可亨。
未必儒冠能见悮,书窗努力继芳声。 -
207.《浯溪》 宋·赵善嗑
两载真成漫浪游,丰碑重拂倍含羞。
空怜民力疲刍粟,滥厕时贤动冕旒。
病骨讵堪胜重寄,归舟喜不负清流。
家山屈指朝朝□,□老休劳念□□。 -
208.《超然亭》 宋·折彦质
超然亭上鬓毛斑,浩荡秋风小立閒。
岂为诗情堪过海,只缘脚力要寻山。
峭峰断续天容缺,高壘萦纡地势悭。
回首不堪东北望,桂林万里是秦关。 -
209.《浮丘祠》 宋·郑晦
青天志欲骑长虹,半生双眼四海空。
题诗远寄广成子,笔力万仞摇崆峒。
前年鹤背乘天风,翻然回首江之东。
束书归隐黄山中,山中偶遇浮丘翁。 -
210.《重修龙堂诗》 宋·郑漻
龙德蟠际,在虫莫知。
实尸雨霖,鞭雷摇帜。
蠢蠢生齿,腹饥谋食。
四时罔避,力穑艺稷。 -
211.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。 -
212.《腊月十八日呈子京》 宋·郑侠
岁去如奔马,残日十有三。
侄为当嫁女,甥是未婚男。
丛然猥俗并,殊非力所堪。
嗟予本支离,尘事素不能。 -
213.《世用索五十诗感时念别言咏斯章并寄直卿伯桢》 明·冯琦
元化一何速,汝年遂半百。
余最小弱弟,头颅亦已白。
身世忽欲老,日月弥堪惜。
往时阶下树,历落数十尺。 -
214.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
215.《辽阳行寄王子幻》 明·顾养谦
八月辽阳北风烈,万树秋涛卷黄叶。
青天净洗浮云空,朔漠一扫胡尘灭。
几回回首江南游,题诗却忆三年别。
三年别君音信稀,故人念余余更切。 -
216.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
217.《长安宫女行》 明·韩邦靖
长安城头夜二鼓,力士敲门称太府。
为道君王巡幸势,选取娇娥看歌舞。
应酬未得话从容,阶除早已人三五。
仓皇便欲将我行,那肯相留到天曙。 -
218.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
219.《无题二首》 明·居节
力薄慵梳十八鬟,梦回谁与说双鸾。
鹅儿酒嫩堪成醉,云母屏凉不障寒。
芳草都从行处长,春山岂是画时残。
金鱼笺纸回文句,昨夜灯前仔细看。 -
220.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。