-
1.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
2.《吴传朋游丝书》 宋·王之望
鸟迹既茫昧,文字几变更。
达者擅所长,各就一世名。
众体森大备,造化无留情。
独此游丝法,千古祠未呈。 -
3.《送朱秀才归闽》 唐·齐己
荆门来几日,欲往又囊空。
远客归南越,单衣背北风。
近乡微有雪,到海渐无鸿。
努力成诗业,无谋谒至公。 -
4.《和程给事贇闍黎化去之什》 宋·秦观
风流云散越王城,珍重闍黎愿力成。
不使邓尼惊倒化,只教白傅叹先行。
早因妙契窥曹洞,竟以清芬继肇生。
回首中庭旌骑散,月华还可一方明。 -
5.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
灵灵而空,了了而融。
正偏之机转,佛祖之道同。
玉井有月,冰壶无风。
儿孙得力成家事,影现诸尘三昧中。 -
6.《六月十四夜久雨新霁见月极佳坐观万堂中收拾》 宋·舒岳祥
久雨新霁如发蒙,嫩月出海来屋东。
开轩静听百虫语,清光入沼翻帘栊。
白日劳劳生万事,不如淡月含冥蒙。
收心展体且高枕,合眼不管东方红。 -
7.《素上人圆鉴》 宋·薛嵎
何须百鍊取晶荧,大化非由巧力成。
所性本来无阙蚀,认形却恐未分明。
寒泉深夜辘轳静,素魄中天世界清。
到此万缘皆了了,笑他拂拭堕缠萦。 -
8.《泥功山(贞元五年于同谷西境泥公山权置行成州)》 唐·杜甫
朝行青泥上,暮在青泥中。
泥泞非一时,版筑劳人功。
不畏道途永,乃将汩没同。
白马为铁骊,小儿成老翁。
哀猿透却坠,死鹿力所穷。
寄语北来人,后来莫匆匆。 -
9.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
10.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。