-
1.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
2.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
3.《结定襄郡狱效陶体》 唐·崔颢
我在河东时,使往定襄里。
定襄诸小儿,争讼纷城市。
长老莫敢言,太守不能理。
谤书盈几案,文墨相填委。 -
4.《法石见李汉老参政》 宋·刘子翚
我识今朝李翰林,十年隔绝飞寸心。
素书每逢双鲤得,云路欲倚长梯寻。
翰林昔参建炎政,想见中兴人物盛。
方圆龃龉不足论,角巾雅有江湖兴。 -
5.《奉和圣制送宇文融安辑户口应制》 唐·张说
至德临天下,劳情遍九围。
念兹人去本,蓬转将何依。
外避征戍数,内伤亲党稀。
嗟不逢明盛,胡能照隐微。 -
6.《闲居》 宋·李覯
无物可劳情,空郊日闭扃。
雨吟春破碎,贫饮客凋零。
世事重江险,才名一梦醒。
同心祗松柏,见我尚青青。 -
7.《颜孝子乌墓》 宋·吴炯
人伦风化自孝始,我怀义乌颜氏子。
昔从书传闻其名,今来浙东入其里。
未入里先见路碑,高冢巍然云树里。
犹有群乌绕暮飞,或者神乌长不死。 -
8.《自述》 宋·陆游
早畏危机避巧丸,长安未到意先阑。
心如老马虽知路,身似鸣蛙不属官。
闲驾柴车无远近,旋沽村酒半甜酸。
群儿何足劳情恕,胸次从初抵海宽。 -
9.《海曲书情》 唐·骆宾王
薄游倦千里,劳生负百年。
未能槎上汉,讵肯剑游燕。
白云照春海,青山横曙天。
江涛让双璧,渭水掷三钱。
坐惜风光晚,长歌独块然。 -
10.《幽絷书情通简知己》 唐·骆宾王
昔岁逢杨意,观光贵楚材。
穴疑丹凤起,场似白驹来。
一命沦骄饵,三缄慎祸胎。
不言劳倚伏,忽此遘邅回。 -
11.《劳劳亭歌(在江宁县南十五里古送别之所,一名临沧观)》 唐·李白
金陵劳劳送客堂,蔓草离离生道傍。
古情不尽东流水,此地悲风愁白杨。
我乘素舸同康乐,朗咏清川飞夜霜。
昔闻牛渚吟五章,今来何谢袁家郎。
苦竹寒声动秋月,独宿空帘归梦长。 -
12.《春日书情寄元校书伯和相国元子》 唐·耿湋
数岁平津邸,诸生出门时。
羁孤力行早,疏贱托身迟。
芳草看无厌,青山到未期。
贫居悲老大,春日上茅茨。 -
13.《客舍书情寄赵中丞》 唐·崔峒
东楚复西秦,浮云类此身。
关山劳策蹇,僮仆惯投人。
孤客来千里,全家托四邻。
生涯难自料,中夜问情亲。 -
14.《道州敬酬何处士书情见赠》 唐·吕温
意气曾倾四国豪,偶来幽寺息尘劳。
严陵钓处江初满,梁甫吟时月正高。
新识几人知杞梓,故园何岁长蓬蒿。
期君自致青云上,不用伤心叹二毛。 -
15.《道州敬酬何处士书情见赠》 唐·吕温
意气曾倾四国豪,偶来幽寺息尘劳。
严陵钓处江初满,梁甫吟时月正高。
新识几人知杞梓,故园何岁长蓬蒿。
期君自致青云上,不用伤心叹二毛。 -
16.《五言述德抒情诗一首四十韵献上杜七兄仆射相公(杜悰)》 唐·李商隐
帝作黄金阙,仙开白玉京。
有人扶太极,惟岳降元精。
耿贾官勋大,荀陈地望清。
旂常悬祖德,甲令著嘉声。 -
17.《长安书情投知己》 唐·李频
陕服因诗句,从容已半年。
一从归阙下,罕得到门前。
每候朝轩出,常看列宿悬。
重投期见奖,数首果蒙传。 -
18.《劳山忆栖霞寺道素上人久期不至》 唐·皎然
远寺萧萧独坐心,山情自得趣何深。
泉声稍滴芙蓉漏,月影才分鹦鹉林。
满地云轻长碍屣,绕松风近每吹襟。
贪闲不记前心偈,念别聊为出世吟。
更待花开遍山雪,山山相似若为寻。 -
19.《诉衷情》 唐·魏承班
高歌宴罢月初盈,诗情引恨情。
烟露冷,水流轻,思想梦难成¤
罗帐袅香平,恨频生。 -
20.《诉衷情(思归)》 宋·米芾
劳生奔走因粗官。
揽镜鬓毛斑。
物外平生萧散,微宦兴阑珊。
寄胜处,每凭阑。
定忘还。
好山如画,水绕云萦。
无计成闲。