-
21.《酬刘猛见送》 唐·元稹
种花有颜色,异色即为妖。
养鸟恶羽翮,剪翮不待高。
非无剪伤者,物性难自逃。
百足虽捷捷,商羊亦翘翘。 -
22.《和李校书新题乐府十二首·缚戎人》 唐·元稹
边头大将差健卒,入抄禽生快于鹘。
但逢赪面即捉来,半是边人半戎羯。
大将论功重多级,捷书飞奏何超忽。 -
23.《府斋感怀酬梦得》 唐·白居易
府伶呼唤争先到,家酝提携动辄随。
合是人生开眼日,自当年老敛眉时。
丹砂炼作三铢土,玄发看成一把丝。
劳寄新诗远安慰,不闻枯树再生枝。 -
24.《春日闲居三首》 唐·白居易
陶云爱吾庐,吾亦爱吾屋。
屋中有琴书,聊以慰幽独。
是时三月半,花落庭芜绿。
舍上晨鸠鸣,窗间春睡足。 -
25.《莲塘驿》 唐·罗隐
莲塘馆东初日明,莲塘馆西行人行。
隔林啼鸟似相应,当路好花疑有情。
一梦不须追往事,数杯犹可慰劳生。
莫言来去只如此,君看鬓边霜几茎。 -
26.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
27.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
28.《荆门病中寄怀乡人欧阳侍郎彬》 唐·齐己
谁会荆州一老夫,梦劳神役忆匡庐。
碧云雁影纷纷去,黄叶蟾声渐渐无。
口淡莫分餐气味,身羸但觉病肌肤。
可怜馔玉烧兰者,肯慰寒偎雪夜炉。 -
29.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
30.《室思》 魏晋·徐干
沉阴结愁忧,愁忧为谁兴?
念与君相别,各在天一方。
良会未有期,中心摧且伤。
不聊忧餐食,慊慊常饥空。 -
31.《蓦山溪》 宋·蔡伸
疏梅雪里,已报东君信。
冷艳与清香,似一个、人人标韵。
晚来特地,酌酒慰幽芳,携素手,摘纤枝,插向乌云鬓。
老来世事,百种皆消尽。 -
32.《临江仙(和陈德公)》 宋·王之道
红楼缥缈光风里,熙熙和气欢声。
遏云余韵最关情。
春山闲淡淡,秋水醉盈盈。
老去自怜心尚在,相逢殊慰劳生。
纹楸聊复戏同枰。
试烦歌一曲,须借酒三行。 -
33.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
34.《小石城山记》 唐·柳宗元
自西山道口径北,逾黄茅岭而下,有二道:其一西出,寻之无所得;其一少北而东,不过四十丈,土断而川分,有积石横当其垠。
其上为睥睨、梁欐之形,其旁出堡坞,有若门焉。
窥之正黑,投以小石,洞然有水声,其响之激越,良久乃已。
环之可上,望甚远,无土壤而生嘉树美箭,益奇而坚,其疏数偃仰,类智者所施设也。 -
35.《瘗旅文》 明·王守仁
维正德四年秋月三日,有吏目云自京来者,不知其名氏,携一子一仆,将之任,过龙场,投宿土苗家。
予从篱落间望见之,阴雨昏黑,欲就问讯北来事,不果。
明早,遣人觇之,已行矣。
薄午,有人自蜈蚣坡来,云:“一老人死坡下,傍两人哭之哀。 -
36.《越州赵公救灾记》 宋·曾巩
熙宁八年夏,吴越大旱。
九月,资政殿大学士知越州赵公,前民之未饥,为书问属县灾所被者几乡,民能自食者有几,当廪于官者几人,沟防构筑可僦民使治之者几所,库钱仓粟可发者几何,富人可募出粟者几家,僧道士食之羡粟书于籍者其几具存,使各书以对,而谨其备。
州县史录民之孤老疾弱不能自食者二万一千九百余人以告。
故事,岁廪穷人,当给粟三千石而止。 -
37.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
38.《别意》 清·谭嗣同
志士叹水逝,行子悲风寒。
风寒犹得暖,水逝不复还!
况我别同志,遥遥千里间。
缆祛泣将别,芳草青且歇。 -
39.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
40.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦