-
41.《南归诗十八首》 明·李流芳
伯兄性寡营,生理日萧条。
两弟皆食贫,汲汲度昏朝。
为农力不任,课儿亦无聊。
余润或望余,自顾无脂膏。 -
42.《稻花》 宋·连文凤
纷纷儿女花,为人作颜色。
眼饱聊自慰,饥来不堪食。
此花不入谱,岂是凡花匹。
太阳丽天中,正气从午得。 -
43.《题昌山圣姥庙》 宋·甘同叔
分宜古县环清溪,重冈复岭如奔驰。
行逢山断水流处,阅城庙枕山之西。
我来落日在前岭,摩挲一读庐肇碑。
嗟唐去今亦已久,尚余文字光陆离。 -
44.《得雨移刻即止惜乎不广》 宋·黄朝散
骤雨滂沱若救焚,痡瘏时暂慰劳勤。
若教千里均霑渥,多稼看看胜□云。 -
45.《和伯高弟梦宗氏子寄生舍下》 宋·阳景春
黑貂敝色嗟苏郎,苦茶两饼话难详。
老妪糟糠未鼎肉,漫劳戏彩啼其傍。
造物寄意知何许,慈竹生舍贻吉祥。
晚年慰见万事足,无乃宗子为小阳。 -
46.《喜英公大师相访》 宋·赵昌言
僧中何事最闻名,笔札高奇是梦英。
十八家书垂墨妙,一千年圣遇文明。
未将六籍重刊石,已驾三车到化城。
此日劳师相枉访,豁然襟抱慰平生。 -
47.《寓意》 明·龚诩
天上双星有常处,夫为牛郎妇为女。
东西相望自年年,只隔天津一泓许。
耕田匪易织亦劳,不得从容相慰语。
伤心一掬泪如珠,洒向人间作秋雨。 -
48.《晓闻寒鸟兼呈远客》 明·胡宗仁
霜林栖鸟冷,曙听语檐间。
争盼朝暾出,移羽就其暄。
篱外犬忽吠,有客至我门。
问客何能早,云从远道还。
命仆烧松火,炊黍慰劳烦。
而我尚慵卧,见客生愧颜。 -
49.《渔景(二首)》 明·鲁铎
湖天映雪如银瓮,湖水朝来欲成冻。
潭底寒鱼贵似金,高人夙约遥相送。
推窗慰劳冰在须,仍敕僮奴办早厨。
隔汀为问几家住,晓爨都生烟火无? -
50.《邠宁书事》 明·陆容
驱马邠宁道,萧森值莫秋。
侵星劳跋涉,入境遍咨诹。
土俗犹遗古,民风近不偷。
图存思亶父,开国重公刘。 -
51.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
52.《两浙寄子栗家书》 明·魏观
元年正月初,运使莅江浙。
二月开衙门,上下总怡悦。
明恩隆委任,疏钝愧忝窃。
四月草寇生,民灶被残劫。 -
53.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
54.《答任柏溪韵》 明·杨巍
身世无端梦亦惊,疏慵到处是愁城。
几年不见渔樵业,垂老仍闻鼓角声。
旅食新从多病减,炎天谁能远方行。
劳君佳句频相慰,廊庙江湖别有情。 -
55.《秋怀二首》 宋·苏轼
苦热念西风,常恐来无时。
及兹遂凄凛,又作徂年悲。
蟋蟀鸣我床,黄叶投我帷。
窗前有栖鵩,夜啸如狐狸。 -
56.《秋怀二首》 宋·苏轼
海风东南来,吹尽三日雨。
空阶有余滴,似与幽人语。
念我平生欢,寂寞守环堵。
壶浆慰作劳,裹饭救寒苦。 -
57.《和子由闻子瞻将如终南太平宫溪堂读书》 宋·苏轼
役名则已勤,徇身则已媮。
我诚愚且拙,身名两无谋。
始者学书判,近亦知问囚。
但知今当为,敢问向所由。 -
58.《除夜病中赠段屯田》 宋·苏轼
龙钟三十九,劳生已强半。
岁暮日斜时,还为昔人叹。
(乐天诗云,行年三十九,岁暮日斜时。
)今年一线在,那复堪把玩。 -
59.《除夜病中赠段屯田》 宋·苏轼
龙锺三十九,劳生已强半。
岁暮日斜时,还为昔人叹。
今年一线在,那复堪把玩。
欲起强持酒,故交云雨散。 -
60.《中隐堂诗(SS〗并叙)》 宋·苏轼
岐山宰王君绅,其祖故蜀人也,避乱来长安,而遂家焉。
其居第园有名长安城中,号中隐堂者是也。
予之长安,王君以书戒其子弟邀予游,且乞诗甚勤,因为作此五篇。
去蜀初逃难,游秦遂不归。