-
141.《予生》 明·刘溥
予生鄙性嗜奇古,北走青徐南走楚。
千金不惜买干将,宝匣腾光快先睹。
龙文星彩莹深秀,结绿青萍何足数。
河汉常时失斗牛,雷电中宵吼风雨。 -
142.《夜酌不能成趣辄命儿辈出韵引杯得二首》 明·陆容
四郊丰稔听歌农,尊俎无劳为折冲。
且向座中成落魄,肯将天下议中庸。
满衣柑雾香分饤,百瓮梨云暖破封。
华发醉来搔欲短,灯前披影看鬔松。 -
143.《闺中闻子规》 明·孙蕡
交疏日射房栊晓,碧树初闻子规鸟。
惊回残梦了无欢,惨切清愁破清悄。
独宿何曾下绣帷,宁劳劝我不如归。
莺花烂熳江南道,好向游人醉处啼。 -
144.《次韵答马大理天禄》 明·王越
几经破虏战场中,回首微劳总是空。
乐水我常惭智者,移山谁不笑愚公。
闲来爱饮三杯酒,老去羞谈两石弓。
虚负圣恩无以报,葛衣何敢怨凄风。 -
145.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
146.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
147.《初食杨梅》 明·杨循吉
杨梅本是我家果,归来相对叹先作。
往来南北将十年,久不餐汝几忘却。
忆从年少在吴中,食以成伤难疗药。
年年端午即有之,街头卖折先附郭。 -
148.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
149.《关外纪行四十韵》 明·殷奎
一下东吴船,久留中立县。
故人致殷勤,行役成迁延。
忽惊月破腊,况喜雪见夋。
游壮乏厚装,期愆畏多谴。 -
150.《恼公诗题游春士女图》 明·张璨
眉黛弯新月,瞳人剪碧波。
态浓娃馆妓,腰细楚宫娥。
缓踏金莲步,新翻《白雪》歌。
轻颦迷下蔡,妙舞绝阳阿。 -
151.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
152.《方卧南窗舍弟古民率尔相访入门不呼遽去书以》 明·郑作
令弟兴狂携竹杖,老兄思苦卧藤床。
草堂空踏青苔破,萝径难消白日长。
应惜萤窗劳笔砚,恐惊蚁穴梦侯王。
入门不语悠然去,蝉噪槐阴下夕阳。 -
153.《别南塘子》 明·左国玑
五月麦熟茧缲丝,黄鹂啄椹鸣桑枝。
南风送帆五两急,吴江酒船初到时。
牛车日转曹门进,鼓市楼西集成镇。
金椎初破紫泥封,玉壶泻出黄金嫩。 -
154.《寒夜吟赠吴江主人》 明·左国玑
昏钟夜定华月高,霜气入室风萧飕。
主人下帘执明烛,玉壶泻出香葡萄。
冰河赤鲤价重万,洞庭黄柑初破苞。
解我吴钩佩,着我赤霜袍。 -
155.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
156.《送李公恕赴阙》 宋·苏轼
君才有如切玉刀,见之凛凛寒生毛。
愿随壮士斩蛟蜃,不愿腰间缠锦绦。
用违其才志不展,坐与胥吏同疲劳。
忽然眉上有黄气,吾君渐欲收英髦。 -
157.《盐官部役戏呈同事兼寄述古》 宋·苏轼
新月照水水欲冰,夜霜穿屋衣生棱。
野庐半与牛羊共,晓鼓却随鸦鹊兴。
夜来履破裘穿缝,红颊曲眉应入梦。
千夫在野口如麻,岂不怀归畏嘲弄。
我州贤将知人劳,已酿白酒买豚羔。
耐寒努力归不远,两脚冻硬公须软。 -
158.《答吕梁仲屯田》 宋·苏轼
乱山合沓围彭门,官居独在悬水村。
(吕梁地名。
)居民萧条杂麋鹿,小市冷落无鸡豚。
黄河西来初不觉,但讶清泗流奔浑。 -
159.《戏书吴江三贤画像三首》 宋·苏轼
谁将射御教吴儿,长笑申公为夏姬。
却遣姑苏有麋鹿,更怜夫子得西施。
(范蠡。
)浮世功劳食与眠,季鹰真得水中仙。 -
160.《寄刘孝叔》 宋·苏轼
君王有意诛骄虏,椎破铜山铸铜虎。
联翩三十七将军,走马西来各开府。
南山伐木作车轴,东海取鼍漫战鼓。
汗流奔走谁敢后,恐乏军兴污质斧。