-
1.《乐归田园十咏(录五首)》 明·朽庵林公
归去来兮至觉今是而昨非宦海漂流久见几,故园荒废正思
归。
往迷来悟心方乐,投老寻闲愿不违。
新别庙堂无怅恨,旧栽松菊有光辉。 -
2.《西江月 赠安静散人俱守极》 元·马钰
休要寻龙寻虎,不须搜姹搜婴。
勿劳讲论汞铅精。
尽是虚名惑恁。
只要心中清静。
无为便是功成。
慈悲相助气神凝。
如此神仙有准。 -
3.《敬姜论劳逸》 先秦·佚名
公父文伯退朝,朝其母,其母方绩,文伯曰:“以歜之家而主犹绩,惧干季孙之怒也。
其以歜为不能事主乎?”其母叹曰:“鲁其亡乎?使僮子备官而未之闻耶?居,吾语女。
昔圣王之处民也,择瘠土而处之,劳其民而用之,故长王天下。
夫民劳则思,思则善心生;逸则淫,淫则忘善;忘善则恶心生。 -
4.《经筵讲诗彻章进诗》 宋·楼钥
圣主承丕祚,于今岁几迁。
昭回光饰物,刚健位乘乾。
善治新更化,当阳独揽权。
诛鉏及共鲧,擢任列闳颠。 -
5.《讲堂书事》 宋·释智圆
早玩台衡宗,佛理既研精。
晚读周孔书,人伦由著明。
达本与节躬,志在求同声。
击蒙虽云劳,来学苦无成。
杨雄玄尚白,仲尼道不行。
青山梦中归,华发年来生。
唯当照真空,万事從营营。 -
6.《酬皇甫侍御望天灊山见示之作》 唐·独孤及
早岁慕五岳,尝为尘机碍。
孰知天柱峰,今与郡斋对。
隐嶙抱元气,氤氲含青霭。
云崖媚远空,石壁寒古塞。 -
7.《吴宫教战(一作叶季良诗)》 唐·林藻
强吴矜霸略,讲武在深宫。
尽出娇娥辈,先观上将风。
挥戈罗袖卷,擐甲汗装红。
轻笑分旗下,含羞入队中。
鼓停行未整,刑举令方崇。
自可威邻国,何劳骋战功。 -
8.《述旧纪勋寄太原李光颜侍中二首》 唐·杨巨源
玉塞含凄见雁行,北垣新诏拜龙骧。
弟兄间世真飞将,貔虎归时似故乡。
鼓角因风飘朔气,旌旗映水发秋光。 -
9.《游义兴寺寄上李逢吉相公》 唐·令狐楚
柳营无事诣莲宫,步步犹疑是梦中。
劳役徒为万夫长,闲游曾与二人同。
凤鸾飞去仙巢在,龙象潜来讲席空。
松下花飞频伫立,一心千里忆梁公。 -
10.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。