-
1.《苏幕遮·个人人》 元·王哲
个人人,二旬八。
勿肯回头,性命成搜刷。
扑入沉沦常坠压。
镜子前来,著甚言谈答。
是神仙,何不察。
劈破凡心,认取佛菩萨。
一颗明珠频擦抹。
七宝宫中,垒起真金塔。 -
2.《送晓山夏肯甫入京》 宋·戴复古
岁月频看镜,功名一据鞍。
勿言行路恶,有志恋家难。
芳草客程远,落花春夜寒。
江湖旧时梦,相逐到长安。 -
3.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
4.《送薛九被谗去鲁》 唐·李白
宋人不辨玉,鲁贱东家丘。
我笑薛夫子,胡为两地游。
黄金消众口,白璧竟难投。
梧桐生蒺藜,绿竹乏佳实。 -
5.《东平旅游,奉赠薛太守二十四韵》 唐·高适
颂美驰千古,钦贤仰大猷。
晋公标逸气,汾水注长流。
神与公忠节,天生将相俦。
青云本自负,赤县独推尤。 -
6.《哀王孙》 唐·杜甫
长安城头头白乌,夜飞延秋门上呼。
又向人家啄大屋,屋底达官走避胡。
金鞭断折九马死,骨肉不得同驰驱。
腰下宝玦青珊瑚,可怜王孙泣路隅。 -
7.《三韵三篇》 唐·杜甫
高马勿唾面,长鱼无损鳞。
辱马马毛焦,困鱼鱼有神。
君看磊落士,不肯易其身。
荡荡万斛船,影若扬白虹。 -
8.《甘林》 唐·杜甫
舍舟越西冈,入林解我衣。
青刍适马性,好鸟知人归。
晨光映远岫,夕露见日晞。
迟暮少寝食,清旷喜荆扉。 -
9.《赠侯喜》 唐·韩愈
吾党侯生字叔d2,呼我持竿钓温水。
平明鞭马出都门,尽日行行荆棘里。
温水微茫绝又流,深如车辙阔容輈. -
10.《病鸱》 唐·韩愈
屋东恶水沟,有鸱堕鸣悲。
青泥掩两翅,拍拍不得离。
君童叫相召,瓦砾争先之。
计校生平事,杀却理亦宜。 -
11.《南山有高树行赠李宗闵》 唐·韩愈
南山有高树,花叶何衰衰。
上有凤凰巢,凤凰乳且栖。
四旁多长枝,群鸟所托依。
黄鹄据其高,众鸟接其卑。 -
12.《啁少年》 唐·李贺
青骢马肥金鞍光,龙脑入缕罗衫香。
美人狭坐飞琼觞,贫人唤云天上郎。
别起高楼临碧筱,丝曳红鳞出深沼。 -
13.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿.裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。
谓言青云骑,玉勒黄金蹄。 -
14.《鸦九剑-思决壅也》 唐·白居易
欧冶子死千年后,精灵闇授张鸦九。
鸦九铸剑吴山中,天与日时神借功。
金铁腾精火翻焰,踊跃求为镆铘剑。 -
15.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
16.《简简吟》 唐·白居易
苏家小女名简简,芙蓉花腮柳叶眼。
十一把镜学点妆,十二抽针能绣裳。
十三行坐事调品,不肯迷头白地藏。 -
17.《送从翁从东川弘农尚书幕》 唐·李商隐
大镇初更帅,嘉宾素见邀。
使车无远近,归路更烟霄。
稳放骅骝步,高安翡翠巢。
御风知有在,去国肯无聊。 -
18.《奉和袭美新秋言怀三十韵次韵》 唐·陆龟蒙
身闲唯爱静,篱外是荒郊。
地僻怜同巷,庭喧厌累巢。
岸声摇舴艋,窗影辨蟏蛸。
径只溪禽下,关唯野客敲。 -
19.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
20.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。