-
1.《新开北原》 宋·张耒
山深草木多,春夏废翦剔。
北原有高溪,经岁不蹑屐。
阴根走重险,飞蔓密如织。
交柯不容鸟,老枿顽若石。 -
2.《和关彦远秋风吹我衣》 宋·晁补之
海中群鱼化黄雀,林乌移巢避岁恶。
邺王城上秋风惊,昔时城中邺王第。
只今蔓草无人行,但见黄河咆哮奔碣石,秋风吹滩起沙砾。 -
3.《舟中风雪五绝》 宋·苏辙
北风吹雪密还稀,雪势渐多风力微。
孤棹独依银世界,山川路绝欲安归。
晓风吹浪作银山,夜雪争妍布玉田。
风力渐衰波更恶,通宵撼我正安眠。 -
4.《乌沙夹阻风》 宋·黎廷瑞
黄沙满江日色薄,北风吹天云欲落。
鱼龙贾勇气凌人,八月海风无此恶。
书生性命可轻试,拿舟早傍沙湾泊。
嵯峨万里下水船,搥鼓张帆无奈乐。 -
5.《送闻人伯卿赴铜陵重送伯卿》 宋·范成大
雪花来无时,入春送三作。
冰柱冻不解,去地才一握。
东风畏奇寒,未敢破梅萼。
已僵员峤蚕,那问纥干雀。 -
6.《初冬风雨骤寒作短歌》 宋·陆游
东园日淡云容薄,纶巾朝暮阑干角。
北风动地万木号,不料一寒如此恶。
岂惟半夜雨打窗,便恐明朝雪平壑。
绿酒虽漓亦复醉,皁貂已弊犹堪著。 -
7.《奉答谢公静与荣子邕论狄元规孙少述诗长韵》 宋·黄庭坚
谢公遂如此,宰木已三霜。
无人知句法,秋月自澄江。
二子学迈俗,窥杜见牖窗。
试斲郢人鼻,未免伤手创。 -
8.《怀故人待一翁》 明·兰江濋公
吴中夜半北风恶,自起开窗望天角。
东湖西湖作银流,大星小星如雨落。
道不同兮不为谋,寥寥天地谁同俦。
彼美人兮在何处,霜月冷浸青海头。 -
9.《岁暮独酌书事奉怀晁永宁》 宋·张耒
天涯催晚岁,残律去如奔。
入夜北风恶,多阴寒日昏。
野吹余烧烬,溪落旧沙痕。
霜重饥鹰疾,田空宿雁喧。 -
10.《同杨运干黄秀才村西买山药》 宋·陈与义
潦缩田路宽,委蛇散腰脚。
胜日三枝杖,村西买山药。
岗峦相吞去,远木互前却。
天阴野水明,岁暮竹篱薄。 -
11.《待千岩》 宋·姜夔
搴裳望洞庭,眼过天一角。
初别未甚愁,别久今始觉。
作笺非无笔,寒雁不肯落。
芦花待挐音,怪底北风恶。 -
12.《书所见闻示诸友》 宋·魏了翁
行到青天最上头,蜀人争盾锦衣游。
谁知一夜北风恶,吹起家山万斛愁。 -
13.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
14.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
15.《送董邵南游河北序》 唐·韩愈
燕赵古称多感慨悲歌之士。
董生举进士,屡不得志于有司,怀抱利器,郁郁适兹土。
吾知其必有合也。
董生勉乎哉!夫以子之不遇时,苟慕义强仁者皆爱惜焉。 -
16.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
17.《岁晏行》 唐·杜甫
岁云暮矣多北风,潇湘洞庭白雪中。
渔父天寒网罟冻,莫徭射雁鸣桑弓。
去年米贵阙军食,今年米贱大伤农。
高马达官厌酒肉,此辈杼轴茅茨空。 -
18.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
19.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
20.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。