-
1.《秋日过昭陵》 唐·刘沧
寝庙徒悲剑与冠,翠华龙驭杳漫漫。
原分山势入空塞,地匝松阴出晚寒。
上界鼎成云缥缈,西陵舞罢泪阑干。
那堪独立斜阳里,碧落秋光烟树残。 -
2.《和薛侍御题兴善寺松》 唐·许棠
何年劚到城,满国响高名。
半寺阴常匝,邻坊景亦清。
代多无朽势,风定有馀声。
自得天然状,非同涧底生。 -
3.《郑毂补阙山松》 唐·张蠙
心将积雪欺,根与白云离。
远寄僧犹忆,高看鹤未知。
影交新长叶,皴匝旧生枝。
多少同时种,深山不得移。 -
4.《松月冷飕飕》 唐·拾得
松月冷飕飕,片片云霞起。
匼匝[1]几重山,纵目千万里。
溪潭水澄澄,彻底镜相似。
可贵灵台物,七宝[2]莫能比。 -
5.《十二峰·松峦》 宋·阎伯敏
舟船摇摇大巫前,松前丝萝望缠绵。
屏风角轩恰匝背,心在山头人倚船。 -
6.《和昌英叔觅松枝作日棚》 宋·杨万里
先人手种一川松,为栋为杗似未中。
只合茅斋听驱使,为公六月唤秋风。
欲和新诗且捻髯,岸巾百匝绕前檐。
茅斋或恐清阴薄,更遣苍官去一添。 -
7.《墓松既夷所余无几方植松秧自赋》 宋·卫宗武
重来丙舍岁三易,翠巘插队空仍兀突。
乔林郁蓊歼斧{左爿右斤},一二仅存於百亿。
参差历落更孤秀,不假依凭而挺立。
宛如九老瑞唐朝,又类耆英隆宋室。 -
8.《招陶别驾家阳华作》 唐·元结
海内厌兵革,骚骚十二年。
阳华洞中人,似不知乱焉。
谁能家此地,终老可自全。
草堂背岩洞,几峰轩户前。 -
9.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
10.《得微之到官后书备知通州之事怅然有感因成四章》 唐·白居易
来书子细说通州,州在山根峡岸头。
四面千重火云合,中心一道瘴江流。
虫蛇白昼拦官道,蚊蚋黄昏扑郡楼。