-
1.《次潼关先寄张十二阁老使君》 唐·韩愈
荆山已去华山来,日出潼关四扇开。
刺史莫辞迎候远,相公亲破蔡州回。 -
2.《奉使契丹二十八首其二十五次韵张君病起二首》 宋·苏辙
老去生经废不行,镜中白发见空惊。
解将冲气通枯指,易甚新阳发旧茎。
一悟少年难久恃,不妨多病却长生。
文章缪忝追前辈,服食从来亦强名。 -
3.《奉使契丹二十八首其二十四次韵张耒学士病中》 宋·苏辙
一卧怜君三十朝,呼医仍苦禁城遥。
灵根自逐新阳发,病卉从经野火烧。
吻燥未须寻曲糵,囊空谁与典絺蕉。
何时匹马随街鼓,睡起频惊髀肉消。 -
4.《奉使契丹二十八首其二十三次韵门下刘侍郎直》 宋·苏辙
雷雨连年起卧龙,穆然台阁有清风。
一时画诺虽云旧,此日都偷本自公。
松竹经霜俱不改,盐梅共鼎固非同。
一篇和遍东西府,六律更成十二宫。 -
5.《奉使契丹二十八首其二十五次韵张君病起二首》 宋·苏辙
壮年得疾势能支,不废霜螫左手持。
渐喜一杯留好客,未应五斗似当时。
口中舌在时闻句,雪里心安不问师。
去卧淮阳从病守,功名他日许君期。 -
6.《奉使契丹二十八首其二十四次韵张耒学士病中》 宋·苏辙
尘垢污人朝复朝,病中吟啸夜方遥。
长空雁过疑相答,虚幌萤飞坐恐烧。
稍觉新霜试松竹,未应寒雨败梧蕉。
从来百链身如剑,火灭重磨未遽销。 -
7.《元祐五年十二月十二日同景文义伯圣途次元伯》 宋·苏轼
结根岂殊众,修柯独出林。
孤高不可恃,岁晚霜风侵。 -
8.《十二月十二日雪晴成允蔡君扁舟携诗见临次韵》 宋·毛滂
蔡子下笔生涛澜,少时往往思涌泉。
便当自作五凤楼,画楹刻桷皆蛮牋。
昨日千秋桥畔雪,杨花蝴蝶相联翩。
径唤红粧弄春色,千壶快倒万锦缠。 -
9.《十二弟季所和邵子文病中感怀之作复次韵寄子》 宋·晁说之
先生穷作书,宁比近术赦。
天故使之贫,赤手唯是籍。
或者窥残篇,律吕起韶夏。
微意有子传,光烛不邻借。 -
10.《十二月初六日抵仪真廨舍次日即出护使客天气》 宋·虞俦
王式当年本不来,那堪岁晚犯尘埃。
淮分南北谁为梗,路适东西意自哀。
锦缆千艘分玉帛,冰河万处碎琼瑰。
只消一夜东风力,一一船头尽拨开。 -
11.《和李公择赴历下道中杂咏十二首 梁山泊〈次》 宋·苏辙
近通沂泗麻盐熟,远控江淮粳稻秋。
粗免尘泥污车脚,莫嫌菱蔓绕船头。
谋夫欲就桑田变,客意终便画舫游。
愁思锦江千万里,渔蓑空向梦中求。
〈时议者将干此泊以种菽麦。
〉 -
12.《己已三朋十二日陪凌季文游水南陈氏园次壁间》 宋·王洋
不惭衰白照溪光,清书穿梁访野堂。
物外风烟多喜客,人间草木亦宗王。
浮花竞作争新艳,近侍全收殿后香。
秉烛便须期醉赏,胜饶吴榜起渔榔。 -
13.《八月十二夜次牧斋韵(秋水阁初成,共凭阑作》 明·程嘉燧
湖山风月属新收,一片高寒百尺头。
试手步檐曾不夜,振衣风磴已知秋。
平疑素魄来窥发,直上青天可溯流。
何处鹊飞还绕树,八年看我走三州。 -
14.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
15.《感皇恩(次任为慈围寿,是年慈闱六十二岁本命后一年也)》 宋·赵孟坚
一百二十年,两番甲子。
前番风霜饱谙矣。
今番甲子,一似腊尽春至。
程程有好在,应惭愧。
莫道官贫,胜如无底。
随分杯筵称家计。
从今数去,尚有五十八生朝里。
待儿官大,做奢遮会。 -
16.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·丁逢
半雨半晴山弄姿,湿云吹风不成痴。
蘼芜渐遍楚宫碧,葡萄未涨巴江迟。
西南大尹初涉境,山川效职加瑰奇。
翠屏窥窗故娟妙,松峦映掩相参差。 -
17.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
18.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·闾丘泳
舟行观山无定姿,篷底兀坐真儿痴。
层崖复岭正杂遝,平冈横阜俄逶迟。
晴岚参天固竞秀,深崖挺石尤多奇。
遥岑浮眉绿点点。 -
19.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·钱鍪
文昌仙伯天人姿,爱山寻胜如书痴。
忽摩台符历参井,麾幢泝峡春迟迟。
山林川后总效职,万壑千岩俱献奇。
就中巫山绝雄胜,插天紫翠相参差。 -
20.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。