-
1.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
2.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
3.《路居士山水歌》 宋·王洋
人年八十百虑昏,丈人耳目方聪明。
他人到此筋力疲,丈人胜如年少时。
老中强健闲中忙,经卷丹炉肘后方。
金书千轴造理窟,赤城七篇谈坐忘。 -
4.《括贺新凉》 宋·林正大
环滁皆山也。
望西南、蔚然深秀,者琅邪也。
泉水潺潺峰路转,上有醉翁亭也。
亭、太守自名之也。 -
5.《赠杨仲开画图引》 元·王冕
杨君绰有隐者风,须长骨瘦两耳聋。
作诗作画不作意,造化不与常人同。
前年眼健腕有力,捉得老龙归雪壁。
墨雨淋漓天地黑,茅山十日飞霹雳。 -
6.《庐山高歌》 宋·欧阳修
庐山高哉,几万仞兮,根盘几百里;峨然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左蠡兮,洪涛巨浪日夕相冲撞。
云消风止水镜净,泊舟登岸而望远兮,上摩青苍以霭,下压后土之鸿庞。
试往造乎其间兮,攀缘石磴窥空欲。 -
7.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
8.《小立赣滩崖石》 宋·曾丰
崖谷崔巍千万状,舟人来往篙其上。
数十年间人已非,非千劫后石无恙。
吾生修短不自由,短中自有可以修。
五言七言句外意,千古万古江东流。 -
9.《杂诗五首》 唐·权德舆
婉彼嬴氏女,吹箫偶萧史。
彩鸾驾非烟,绰约两仙子。
神期谅交感,相顾乃如此。
岂比成都人,琴心中夜起。 -
10.《赠霆伯侄》 宋·姚勉
灵源聚英气,融作云霞精。
霆伯挹其秀,胸府怀光晶。
诵书过万卷,落笔超群英。
文章有余力,武诗吟性情。 -
11.《次正臣韵》 宋·邓深
黄牛偶际半槽水,忻然解缆离江涘。
旧闻峡山最多奇,非涉风波难说似。
千金莫买丹青临,今日真行图画里。
魂惊险怪千万状,眼洗清奇数千里。 -
12.《赠广利大师歌》 唐·吴融
化人之心固甚难,自化之心更不易。
化人可以程限之,自化元须有其志。
在心为志者何人,今日得之于广利。 -
13.《赴任嘉州嘉陵江泛舟》 宋·石介
江心清照人,江面平如掌。
有客去逍遥,扁舟浮荡漾。
远与城市绝,深将泉石向。
水鸟忽东西,溪云时下上。 -
14.《浮碇冈》 宋·傅烈
洪水未必能流山,别岛安得居人间。
扶桑夜半光吐焰,铜龙白昼飞尘寰。
初闻其事惊且异,传言岂或流千蛮。
试将图牒为考订,山中记载皆班班。 -
15.《墨池发祥诗呈蒋教》 宋·刘名世
城头学宫高巍巍,中有方井号墨池。
穷冬不竭春不溢,往往石眼通江湄。
故老相传右军宅,涤砚濡毫向池侧。
兰亭绝笔迹成尘,此间池水犹能黑。 -
16.《应天山》 宋·陆九渊
我家应天山,山高数万丈。
上开园池美,林壑千万状。
山西有龙虎,烟霞耿相望。
寒清漾微波,暖翠团层嶂。 -
17.《和徐生假山》 宋·欧阳修
匠智无遗巧,天形极幽探。
谓我爱山者,为山列前檐。
颓垣不数尺,万嶮由心潜。
或开如断裂,或吐似谺谽。 -
18.《奉使新安自桐庐县经严陵钓台宿七里滩下寄使院诸公》 唐·刘长卿
悠然钓台下,怀古时一望。
江水自潺湲,行人独惆怅。
新安从此始,桂楫方荡漾。
回转百里间,青山千万状。 -
19.《送陶十赴杭州摄掾》 唐·刘长卿
莫叹江城一掾卑,沧洲未是阻心期。
浙中山色千万状,门外潮声朝暮时。 -
20.《奉使新安自桐庐县经严陵钓台宿七里滩下寄使院诸公》 唐·刘长卿
悠然钓台下,怀古时一望。
江水自潺湲,行人独惆怅。
新安从此始,桂楫方荡漾。
回转百里间,青山千万状。