-
121.《龙多山》 宋·文师敬
我家龙多西,出门山在目。
杖履三十里,兄弟穿云宿。
山上有顷田,岩洞多重复。
石囤如内空,可容万亿斛。 -
122.《岁终呈一斋》 宋·吴汝弌
磊砢千丈松,清阴荫林丘。
岂无栋梁用,匠伯不见收。
匠伯恐未良,栋梁终有求。
天风叶偃盖,五云常为浮。 -
123.《和赵簿题席麻林居士小隐四韵》 宋·五迈
公子有奇节,岁寒心印松。
千邱仍万壑,是中雅能容。
晚来万事懒,独有诗不慵。
诸郎富文采,笔端耸孤峰。 -
124.《题义门胡氏华林书院》 宋·邺雍
大易谈余庆,胡君世聚居。
家声先孝弟,庭训守诗书。
百堵环堂宇,千箱助岁储。
荣逢平治日,天监青门闾。 -
125.《酬答鄱阳黎祥仲》 宋·张洪
长镵白木俩,茫茫走天涯。
宁知屋角松,流膏藏龟蛇。
医和不可铸,空林芒菲菲。
六丁护香珀,千岁以为期。 -
126.《同陈景明林熙绩赋得折梅寄远》 明·董希吕
故人别我音尘阙,两见寒梅破香雪。
怅望清飞官阁云,相思梦断罗浮月。
去年花落客辞家,今岁花开天一涯。
水远山长愁不极,思君千里寄梅花。 -
127.《感事》 明·顾梦圭
殷王祷桑林,断爪念衍咎。
春秋志灾眚,法戒垂不朽。
台寺布贞纯,何必生三秀。
笥有千岁龟,不如人寿耇。
煌煌宝鼎歌,讵协咸英奏。
鹖雀为鸾凤,伊人独颜厚。 -
128.《悼朝云诗(并引)》 宋·苏轼
绍圣元年十一月,戏作《朝云诗》。
三年七月五日,朝云病亡于惠州,葬之栖禅寺松林中东南,直大圣塔。
予既铭其墓,且和前诗以自解。
朝云始不识字,晚忽学书,粗有楷法。 -
129.《壬午岁元日雪》 宋·晏殊
千门初曙彻星河,飒洒貂裘润玉珂。
向兽樽前飞絮早,景阳钟后落梅多。
无声暗重琼林彩,有意微藏璧沼波。
三殿端辰得嘉瑞,不须庭燎夜如何。 -
130.《题仪真致政孙学士归来亭》 宋·王安石
彭泽陶潜归去来,素风千岁出尘埃。
明时儁老心无累,故里高门子有才。
更作园林负城郭,常留花月映池台。
却寻五柳先生传,柴水区区但可哀。 -
131.《岁晚》 宋·陆游
久矣功名不上心,亦无心要老山林。
鹿门采药悠然去,千载庞公是赏音。 -
132.《岁寒堂三题其三·松风阁》 宋·范仲淹
此阁宜登临,上有松风吟。
非弦亦非匏,自起箫韶音。
明月万里时,何必开绿琴。
凤皇下云霓,锵锵鸣中林。 -
133.《千秋岁引·词赋伟人》 宋·无名氏
词赋伟人,当代一英杰。
信独步儒林蟾宫客。
名登雁塔正青春,更不历郡县徒劳力。
即趋朝,典文衡,居花掖。 -
134.《饮酒二十首同苏翰林先生次韵追和陶渊明十七》 宋·晁补之
淮南夏早收,晚秧亦含风。
连舻似雍绛,千斛输吴中。
使君饮酒乐,岁美关梁通。
安得天下人,俱忘楚人弓。 -
135.《次韵子瞻和渊明饮酒二十首》 宋·苏辙
诸妄不可赖,所赖惟一真。
内欲求性命,油然反清淳。
外将应物化,致一常日新。
商於四父老,携手初逃秦。 -
136.《送千之侄西归》 宋·苏辙
京洛东游岁月深,相逢初喜解微吟,梦中助我生池草,别后同谁饮竹林。
文字承家怜女在,风流似舅慰人心。
便将格律传诸弟,王谢诸人无古今。 -
137.《林笋复生》 宋·苏辙
春寒侵竹竹憔悴,父老皆云未尝记。
偶然雷雨一尺深,知为南园众君子。
从地涌出长如人,一一便有凌云气。
吾家老圃倦栽接,但以岁寒相妩媚。 -
138.《望卞山怀石林翁》 宋·韩元吉
卞山苕水共苍苍,中有先生万古堂。
早岁英名类终贾,墓年收寿到刘杨。
人琴遂欲成千载,鸡酒犹能酹一觞。
身后遗编尚尘积,丰碑谁复付中郎。 -
139.《醉中寄王子林》 宋·刘过
我头扶病醉岑岑,履历糟丘岁月深。
行李随身惟一剑,对花买笑亦千金。
离乡别去天涯泪,上冢凄其寒食心。
风雨闭门无客过,炉香销尽夜沈沈。 -
140.《道人歌》 元·杨维桢
道人飞来朗风岑,玄都上下三青禽。
傅桑已作青海断,鳌丘又逐罗浮沉。
初见蜍精生月腹,前身捣药婆娑明。
还仙服食终恍惚,天上仙骸成积林。