-
141.《张康节家西轩竹张福夷兄弟求诗》 宋·李廌
种花鄙弱植,种柳恶连阴。
主人种竹意,闓爽见灵襟。
猗猗复劲节,凛凛况虚心。
晚岁示贞操,清风应好音。
扶疏高轩下,众景为萧森。
世袭万户封,奚取千亩林。 -
142.《林提学挽词》 宋·邓肃
文阵曾惊贤士关,青衿袖手仰登坛。
当年声价辉暘谷,晚节清贫奈岁寒。
地下修文屈颜子,人间谈易失丁宽。
传家赖有千人杰,三接天衢不作难。 -
143.《次韵刘左史王亭观梅》 宋·魏了翁
南山有佳境,天作而地藏。
谁其搜抉之,主者今欧阳。
时当冬候最,叆叇云无光。
烂嚼暗香句,浩歌黄竹章。 -
144.《赋林景参梅屿》 宋·刘学箕
结庐分得雁山云,屿上梅花是四邻。
水月一天芗世界,冰霜千古玉精神。
短檠夜雨西窗梦,长铗秋风北塞尘。
我亦烟波纶钓侣,与君同作岁寒人。 -
145.《拟九颂·龙鹤山》 宋·程公许
龙吟兮九渊,鹤唳兮九天。
飞仟兮下寥阔,鹤可驭兮龙可鞭。
白云兮坌谷,飞泉兮鸣筑。
掇瑶草兮帝庭,搴琼林兮木末。 -
146.《墨歌寄林明叔》 宋·王迈
赠君古墨三寸许,君知此墨从来处。
溧阳石化几千年,钢铁臼经三万杵。
昔我得之於异人,使我拾袭藏为珍。
我今以半为君遗,物以妙贵君勿嗔。 -
147.《次韵林同年》 宋·方岳
岁月半行李,与君荆蒌间。
十年场屋梦,何日道家山。
征棹江千里,雩坛月一间。
岂无经济意,生世政多嘻。 -
148.《独鹤》 宋·卫宗武
独鹤来有年,置彼三径曲。
挈至此靖庐,幽绝山林屋。
戛然发长唳,清亮振虚谷。
炳炳千岁丹,不受乌兔促。 -
149.《宣妙寺即事》 宋·卫宗武
寺小经年久,地偏人到稀。
山光含野色,泉脉出林霏。
老树藏金粟,繁枝长绿衣。
门前千岁柏,长日映清晖。 -
150.《送林松壑》 宋·卫宗武
弹铗归来乎,暂作苏台客。
昂昂岁寒姿,依然返故壑。
诗卷浩千万,斗大室难著。
往哉制巨鳌,肯恋华亭鹤。 -
151.《赋林景参梅屿》 宋·陈允平
结庐分得雁山云,屿上梅花是四邻。
水月一天芗世界,冰霜千古玉精神。
短檠夜雨西窗梦,长铗秋风北塞尘。
我亦烟波纶钓侣,与君同作岁寒人。 -
152.《古意答胡苇航》 宋·蒲寿宬
偃蹇当风松,四望无宁枝。
茑萝空自缠,鸾凤非所羁。
固乏栋梁具,聊耸岩壑姿。
岂无深林柯,百尺悬旌麾。
下有千岁苓,勿使行人知。 -
153.《荆江渔父竹枝词九首和夔师□侍郎韵为荆师范》 宋·项安世
六歌渔父寿诗声,一声声带竹枝情。
大枝千岁不改色,小枝孙子满林生。 -
154.《送胡仲方二首》 宋·项安世
邓林擢干皆楩梓,丹穴生雏即凤凰。
年少一来无比并,老翁千岁有辉光。
幕中润泽江湖远,笔下才情锦绣张。
未必安仁须作县,藉田新赋待文章。 -
155.《题画(二首)》 明·李东阳
霜枯古树秋飒飒,枝间老猿罢腾踏。
戏将长臂扑游蜂,半似相欺半相狎。
冈峦高下路东西,由来异类不同栖。
应怜野径穿花去,不作空山抱树啼。 -
156.《和月林清玩墨》 宋·释宝昙
谁识阜陵天上物,亦从潘李乞刀圭。
半规肯博千金璧,四海仍传一角犀。
柏叶春齐初养麝,髯松岁晚复然脐。
直须数子成家日,是我浯溪得再题。 -
157.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
三界无法,何处求心。
风生虎啸,雾起龙吟。
泥中有刺,绵里有针。
华鸟隔墙相唤甚,十分春事到家林。 -
158.《郑倅是岁七月同游和余韵复和酬之》 宋·孙应时
高人遗世纷,山水好常酷。
监州当暑来,风露劳栉沐。
千里生清凉,万象入睐瞩。
公余事幽讨,驾言访容谷。 -
159.《和林子长韵》 宋·袁说友
横塘老居士,官意云蹉跎。
归田百顷溪,一目真恒河。
春来几栉沐,昧者时工呵。
惟公独未然,计拙乐且多。 -
160.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。