-
121.《诸将五首》 唐·杜甫
汉朝陵墓对南山,胡虏千秋尚入关。
昨日玉鱼蒙葬地,早时金碗出人间。
见愁汗马西戎逼,曾闪朱旗北斗殷。 -
122.《晚秋东游寄猗氏第五明府解县韩明府》 唐·耿湋
步出青门去,疏钟隔上林。
四郊多难日,千里独归心。
暮鸟声偏苦,秋云色易阴。
乱坟松柏少,野径草茅深。
灞涘袁安履,汾南宓贱琴。
何由听白雪,只益泪沾襟。 -
123.《安邑里中秋怀寄高员外》 唐·武元衡
原宪素非贫,嵇康自寡欲。
守道识通穷,达命齐荣辱。
庭梧变葱蒨,篱菊扬芳馥。
坠叶翻夕霜,高堂瞬华烛。 -
124.《秋梦行》 唐·卢仝
客行一夜秋风起,客梦南游渡湘水。
湘水泠泠彻底清,二妃怨处无限情。
娥皇不语启娇靥,女英目成转心惬。 -
125.《同乐天中秋夜洛河玩月二首》 唐·裴夷直
清洛半秋悬璧月,彩船当夕泛银河。
苍龙颔底珠皆没,白帝心边镜乍磨。
海上几时霜雪积,人间此夜管弦多。 -
126.《和绵州于中丞登越王楼作二首(时为校书郎)》 唐·于瑰
楼因藩邸号,川势似依楼。
显敞含清暑,岚光入素秋。
山宜姑射貌,江泛李膺舟。
郢曲思朋执,轻纱画胜游。 -
127.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
128.《秋夜月》 唐·尹鹗
三秋佳节,罥晴空,凝碎露,茱萸千结。
菊蕊和烟轻撚,酒浮金屑。
征云雨,调丝竹,此时难辍。 -
129.《念奴娇(己卯中秋和陈丈少卿韵)》 宋·张元干
垂虹望极,扫太虚纤翳,明河翻雪。
一碧天光波万顷,涌出广寒宫阙。
好事浮家,不辞百里,俱载如花颊。
琴高双鲤,鼎来同醉孤绝。 -
130.《念奴娇(中秋携儿辈步月至极目亭,寄怀子云兄)》 宋·韩元吉
去年秋半,正都门结束,相将离别。
潋潋双溪新雁过,重见当时明月。
步转高楼,凄凉看镜,绿鬓纷成雪。
晚晴烟树,傍人飞下红叶。 -
131.《月底修箫谱(寓祝英台近乙未之秋高邮朱使君钱塘北关舟中)》 宋·张辑
客西湖,听夜雨。
更向别离处。
小小船窗,香雪照尊俎。
断肠一曲秋风,行云不语。 -
132.《念奴娇(和雪谷九日游星岩)》 宋·赵必{王象}
一时四美,对重阳、那更无风无雨。
尘世难逢开口笑,不饮黄花有语。
云谷春生,星岩秋好,引领群仙去。
满襟霁月,山中一洗尘雾。 -
133.《念奴娇 中秋月次姚孝宁韵》 宋·张玉娘
冰轮驾海,破寒烟、万点苍山凝绿。
清逼嫦娥秋殿静,桂树香飘金粟。
万顷琉璃,一天素练,光彻飞琼屋。
楚云无迹,萧萧梦断银竹。 -
134.《秋怀》 宋·卫宗武
秋至山愈奇,独不入凡目。
翳荟既扫除,清峭如削玉。
剥落千林空,中有岁寒木。
雪霜自凝沍,柯叶不改绿。
犹夫古君子,凛不可荣辱。
贞心以自持,乌肯混流俗。 -
135.《水调歌头 中秋言怀》 元·谢应芳
战骨缟如雪,月色惨中秋。
照我三千白发,都是乱离愁。
犹喜淞江西畔,张绪门前杨柳,堪系钓鱼舟。
有酒适清兴,何用上南楼。 -
136.《水调歌头 中秋言怀》 元·谢应芳
战骨缟如雪,月色惨中秋。
照我三千白发,都是乱离愁。
犹喜淞江西畔,张绪门前杨柳,堪系钓鱼舟。
有酒适清兴,何用上南楼。 -
137.《水调歌头·秋风秃林叶》 元·王庭筠
秋风秃林叶,却与鬓生华。
十年长短亭里,落日冷边笳。
飞雁白雪千里,况是登山临水,无赖客思家。
独鹤归何晚,已后满林鸦。 -
138.《满江红·天造云雷》 元·魏初
天造云雷,问谁是、中原豪杰。
人尽道、青钱万选,使君高节。
自有胸中兵十万,不须更事张仪舌。
看千秋、金镜一编书,心如铁。 -
139.《水龙吟 秋水泛舟》 元·吴存
陶公三尺渔梭,十年来藓枯尘壁。
无端夜半,风雷入梦,晓痕犹湿。
起唤兰桡,荻花荡漾,黏天晴碧。
望芝云一点,烂银盆里,青螺眼中堪识。 -
140.《六贤祠》 明·张明弼
山川亦自有声气,西湖不易与人热。
五日京兆王弇州,冷面臬司号寒铁。
原与湖山非久要,心胸不复留风月。
犹议当时李邺侯,西泠尚未通舟楫。
惟有林苏白乐天,真与烟霞相接纳。
风流俎豆自千秋,松风菊露梅花雪。