-
1.《癸已圣节二首》 宋·曹勋
堪舆亨会接洪基,郁郁葱葱动紫微。
理契弈秋专国手,德兼周武一戎衣。
恩言下浃皆中道,帝意终潜复九围。
升济群生归大业,同心亿万仰天威。 -
2.《陪族叔当涂宰游化城寺升公清风亭》 唐·李白
化城若化出,金榜天宫开。
疑是海上云,飞空结楼台。
升公湖上秀,粲然有辩才。
济人不利己,立俗无嫌猜。 -
3.《游长安诸寺联句·招国坊崇济寺·奇松联二十字绝句》 唐·段成式
杉松何相疏,榆柳方迥屑。
无人擅谈柄,一枝不敢折。
——段成式
中庭苔藓深,吹馀鸣佛禽。 -
4.《满庭芳 丹阳升霞作黄?,醮罢忆师,遂作》 元·王处一
的祖纯阳,随时显异,密传师父仙宗。
重阳悯化,遗教马扶风。
斡运玄机顺应,真功就、三界圆融。
垂光降,亡灵济度,都在碧霄中。 -
5.《送潘景升北游八首》 明·梅守箕
岁将大计,万国来朝。
车骑驰骛,四牡有骄。
翟茀错举,琮璜宣昭。
公车济盈,群策毕招。
末士殉荣,通人见超。
惟我正则,以嬉以敖。
¤ -
6.《袁公济和刘景文登介亭诗复次韵答之》 宋·苏轼
昏昏堕醉梦,奈此六月溽。
君诗如清风,吹我朝睡足。
登临得佳句,江白照湖渌。
袖手独不言,默稿已在腹。 -
7.《十月二十日,恭闻太皇太后升遐,以轼罪人,》 宋·苏轼
巍然开济两朝勋,信矣才难十乱臣。
原庙固应祠百世,先王何止活千人。
和熹未圣犹贪位,明德虽贤不及民。
月落风悲天雨泣,谁将椽笔写光尘。 -
8.《寄黄龙升老》 宋·陆游
读书万卷裂儒衣,黄金可成弃不为。
快哉天马不可羁,开口便呼临济儿。
诸方蹴蹋莫支持,吾州一老偶得之。
闭门夜付僧伽黎,明日声价羽檄驰。 -
9.《和罗巨济山居十咏》 宋·杨万里
世方争速化,渠独请真祠。
意在升沉外,官无冷热宜。
山如辋川尽,地似习家池。
若道闲居懒,如何有十诗。 -
10.《奉和济川代书三十韵寄诸同舍》 宋·司马光
金马延群俊,芸午聚众书。
杳疑神境绝,深与世尘疏。
气逼烟霄爽,光分日月余。
不材叨误选,故友幸聊居。 -
11.《送黎德升出守眉州》 宋·洪咨夔
同是郾城客,对床如弟兄。
秋风双鬓改,落日寸心明。
终古方书在,随时局面更。
公余经济学,讲贯不嫌精。 -
12.《因访杨公济遂同步野夫家省其母野夫时就试南》 宋·强至
马系扬雄宅,门过孟母邻。
升堂予独拜,同井子兼亲。
万卷先生富,千金旧产贫。
早将安稳字,去慰杏园春。 -
13.《癸巳岁邑中大歉三七侄捐金散谷以济艰食因成》 宋·吴芾
吾家谓侄非常儿,自幼读书尝下帷。
平居事母尽孝道,力供子职曾无违。
辛勤农亩三十载,顿立门户成家肥。
耻同流俗事骄吝,好贤乐业常怡怡。 -
14.《送宇文德济解绵竹丞》 宋·李流谦
陋哉纨绮习,染人甚脂膏。
倾五湖三江,未易濯秽臊。
冰霜竹林游,粪土戎与涛。
富贵比贫贱,所去宁一毛。 -
15.《和时升贻斋阁十韵》 宋·郭印
吏涂何就窘,士节要安常。
逐物终迷路,看书免面墙。
借邻通隙地,对壁敞幽房。
架插三冬史,炉薰一炷香。 -
16.《晁升道将还盱江先以二诗见意》 宋·王洋
济世儒先道不贫,白袍古制搭乌巾。
尘埃陌上无闲地,信是山林好著身。 -
17.《郊庙歌辞·武后大享昊天乐章》 唐·佚名
大阴凝至化,真耀蕴轩仪。
德迈娥台敞,仁高姒幄披。
扪天遂启极,梦日乃升曦。
瞻紫极,望玄穹。 -
18.《封泰山乐章·太和》 唐·佚名
孝敬中发,和容外彰。
腾华照宇,如升太阳。
贞璧就奠,玄灵垂光。
礼乐具举,济济洋洋。 -
19.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
20.《唐封泰山乐章·太和》 唐·张说
孝敬中发,和容外彰。
腾华照宇,如升太阳。
贞璧就奠,玄灵垂光。
礼乐具举,济济洋洋。