-
1.《清平乐·鸣琴单父》 宋·韩淲
鸣琴单父。
凫舄宜飞去。
不比河阳花满树。
此意直高千古。
清秋诞日相逢。
乃同涧上村侬。
笑指壶山为寿,仁心静处加功。 -
2.《临海县治琴堂》 宋·楼钥
子贱弹琴真是琴,我今无弦知琴心。
使我不得琴中趣,弦以修绠谁知音。
才术高低不自由,单父二子心则侔。
后人不得弹琴暇,勿以戴星为可羞。 -
3.《仁寿县治新开小轩以琴中趣名之用趣字韵赋之》 宋·郭印
渊明识琴心,徽弦总不具。
兴发时抚弄,悠然得真趣。
杳然太古音,充满一切处。
吾今琴亦亡,至乐随所寓。 -
4.《单父逢邓司仓覆仓库,因而有赠》 唐·高适
邦牧今坐啸,群贤趋纪纲。
四人忽不扰,耕者遥相望。
粲粲府中妙,授词如履霜。
炎炎伏热时,草木无晶光。 -
5.《赠裴南部,闻袁判官自来欲有按问》 唐·杜甫
尘满莱芜甑,堂横单父琴。
人皆知饮水,公辈不偷金。
梁狱书因上,秦台镜欲临。
独醒时所嫉,群小谤能深。
即出黄沙在,何须白发侵。
使君传旧德,已见直绳心。 -
6.《送前南昌崔令替任映摄新城县(一作崔令映替任)》 唐·罗隐
五年苛政甚虫螟,深喜夫君已戴星。
大族不唯专礼乐,上才终是惜生灵。
亦知单父琴犹在,莫厌东归酒未醒。
二月春风何处好,亚夫营畔柳青青。 -
7.《上乌程李明府》 宋·蔡絛
两鬓忧民半欲丝,此中能政动神只。
河阳花发春风满,单父琴调昼日迟。
直操已为松柏许,贞心不逐岁时移。
凤雏骥子生有种,已是庭前玉树枝。 -
8.《寄朱五哥》 宋·何文季
单父琴边遇赏音,皋比巍坐屋庐深。
客中莫放挥金手,酒后无忘守口箴。
投笔未酬豪杰志,读书犹识圣贤心。
何时棹破山阴雪,共对青灯谈古今。 -
9.《元寂宫生祠行》 宋·洪咨夔
间台珍馆严鹤林,老桂钜竹笼春阴。
骑鹤仙翁杳莫寻,适从何来貂插金。
裳佩丹青杂璆琳,旗旛绣采薰甲沉。
蕊函三洞罗森森,云璈九奏锵愔愔。 -
10.《定光梅开仆以病未能往观亦缘此辞闾丘之约今》 宋·毛滂
七里梅花自一村,县楼目断暮云深。
玉人为弄昆溪笛,尘榻空横单父琴。
知有春心传庚岭,可无雪兴在山阴。
金鞍族马何时到,试听东堂偪仄吟。