-
1.《同蒋教授单令访竹里》 宋·胡寅
迟日芳郊路,寒暄气已分。
共寻茅屋趣,一醉竹光云。
蕴藉潘怀县,清修郑广文。
衰迟亦何幸,并得友多闻。 -
2.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
3.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
4.《寄献北都留守裴令公》 唐·白居易
天上中台正,人间一品高。
休明值尧舜,勋业过萧曹。
始擅文三捷,终兼武六韬。
动人名赫赫,忧国意忉忉。 -
5.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
6.《和柯古穷居苦日喜雨》 唐·韦蟾
贞机澹少思,雅尚防多僻。
揽葛犹不畏,劳形同处瘠。
头焦讵是焚,背汗宁关炙。
方欣见润础,那虞悲铄石。 -
7.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
8.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《摸鱼儿》 宋·黄机
惜春归、送春惟有,乱红扑蔌如雨。
乱红也怨春狼藉,_得泪痕无数,肠断处。
更唤起、琼鹊催发长亭路。
征鞍难驻。 -
11.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
12.《秦淮斗草篇》 明·吴兆
乐游苑内花初开,结绮楼前春早来。
春色染山还染水,春光衔柳又衔梅。
此时芳草萋萋长,秦淮女儿多闲想。
闲想玉闺间,罗衣正试单。 -
13.《儿牧牛》 明·吴志淳
儿牧牛,丰林清润纵尔游。
长鞭短策莫轻举,从渠饮啮饱即休。
老幼年年仰衣食,耕种田园藉牛力。
早夜单衣自饭之,只恐春来或牛瘠。 -
14.《杂诗三首》 明·于慎行
神龙时未遇,蠖略蟠深渊。
不有浮云藉,何由润八埏。
鹍鹏随海运,一徙阴重玄。
扶摇非有负,羽翮安能旋。 -
15.《交難》 宋·范成大
美一人兮巖之扃,珮璧月兮間珠星。
歲既单兮不圭幣,路巉絶兮遠莫致。
稼石田兮长飢,誰與此兮蓺之。
藉予玉兮雙瑴,先予絺兮五兩。 -
16.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
17.《待制汤公挽词》 宋·叶适
缫藉知良玉,虀盐是大儒。
单传合上相,小却但尚书。
蠹简同归处,遗簪任翳如。
西风好溪雨,涨泪湿涂芻。 -
18.《中伏》 宋·董嗣杲
五世单丁家,在家亦如客。
悲欢恼客抱,每恨江海窄。
今日初伏过,浴出易絺綌。
树头来禽熟,隔水不可摘。 -
19.《昭君曲》 宋·赵汝鐩
御戎岂别无经纶,娄敬作俑言和亲。
或结或绝患不已,至呼韩邪朝竟宁。
稽首愿得壻汉氏,秭归有女王昭君。
临时失捐画工赂,蛾眉远嫁单于庭。 -
20.《闻范道卿将赴试成都作此勉之》 宋·晁公溯
长来故倦游,车辙环天下。
艰难不吾容,虎兕适旷野。
世方卧积薪,敢独怨飘瓦。
久荒小山桂,几葬蒲圃槚。