-
1.《卧云室》 明·谢徽
朝卧白云东,暮卧白云西。
白云长共我,此地结幽栖。 -
2.《卧云歌》 宋·释文珦
潜山道人性疎懒,地覆天翻浑不管。
草座麻衣居绝巘,一间茅屋云常满。
颇爱云纵亦萧散,於焉誓与云为伴。
终日卧云忘早晚,梦回日照云床暖。
彼此无心体舒缓,所以相从加缱绻。
他年我死云独存,云应惋惜吾生短。 -
3.《题悟性寺卧云堂呈源上人三首》 宋·曾丰
渠侬高卧傲吾徒,不道吾徒反傲渠。
渠不得云无卧处,吾元自与太空俱。 -
4.《姑苏杂咏 师子林十二咏 卧云室》 明·高启
夕卧白云合,朝起白云开。
惟有心长在,不随云去来。 -
5.《送卧云道士(一作鱼又玄,题云题柳公权书度人经后)》 唐·虞有贤
卧云道士来相辞,相辞倏忽何所之。
紫阁春深烟霭霭,东风花柳折枝枝。
药成酒熟有时节,寒食恐失松间期。 -
6.《题柳公权书度人经后(一作虞有贤,题云送卧云道士)》 唐·鱼又玄
卧云道士来相辞,相辞倏忽何所之。
紫阁当春凝烟霭,东风吹岸花枝枝。
药成酒熟有时节,寒食恐失松间期。 -
7.《臻公释氏之秀者浮游徜徉迹接天下乃者归卧云》 宋·吴芾
吸尽百川还见底,头角惊杀膻与鲔。
有时大瞋明月珠,照耀六合光不死。
沧溟浩荡极游巡,钩深匪惮穷涯涘。
今者修鳞何侧倚,岂是吞舟厌迁徒。 -
8.《题悟性寺卧云堂呈源上人三首》 宋·曾丰
僧与白云同住山,梦同云山觉同还。
勿移枕席下堂去,堂下吾疑是世间。 -
9.《题悟性寺卧云堂呈源上人三首》 宋·曾丰
一片闲云逗半空,僧闲况复与云同。
梦中不向华胥路,直出无何入大通。 -
10.《酬卧云》 宋·刘木
美人隔云水,广永几千里。
白日有没时,相思无穷已。
夜雨翳灯花,凉风折窗纸。
披衣不能寐,拒待闻鸡起。 -
11.《卧云室(师子林十二咏)》 明·申屠衡
童子爱白云,闭置密室内。
不如放令出,去住得自在。 -
12.《卧云菴醉后》 宋·白玉蟾
千岩万壑深复深,洞口枯树鸣幽禽。
瑶月影松大静淡,琅风韵竹夜萧森。
暮云献碧出孤岫,夕鸟拖红投螟林。
孔明终久须朝日,安石不来谁作霖。
然则从龙虽有志,定知化鹤亦无心。
先生不是终南子,满洞苍烟何处寻。 -
13.《次韵宋尚书山居十五咏·卧云庵》 宋·方岳
半坞云侵藓石床,向来忧乐已俱忘。
墙西有竹曾留鹤,梦亦相携入帝乡。 -
14.《卧云庵》 宋·陈岩
乱云堆里酣酣梦,人在清泉白石间。
膠扰劳生鼎中沸,有官不换此身閒。 -
15.《卧云室》 明·王彝
秋潭看月还,片雨千山冥。
独有钵中龙,蜿蜒伴僧定。 -
16.《卧云》 宋·白玉蟾
满室天香仙子家,一琴一剑一杯茶。
羽衣常带烟霞色,不惹人间桃李花。 -
17.《卧云樵者》 宋·李吕
山深成独往,伐木声丁丁。
莫作烂柯客,长年玩一枰。 -
18.《白微时募县小吏入令卧内尝驱牛经堂下令妻怒…以诗谢云》 唐·李白
素面倚栏钩,娇声出外头。
若非是织女,何得问牵牛。 -
19.《闻微之江陵卧病以大通中散碧腴垂云膏寄之因题四韵》 唐·白居易
已题一帖红消散,又封一合碧云英。
凭人寄向江陵去,道路迢迢一月程。
未必能治江上瘴,且图遥慰病中情。
到时想得君拈得,枕上开看眼暂明。 -
20.《乐天是月长斋鄙夫此时愁卧里闾非远云雾难披因以…惊禅》 唐·刘禹锡
五月长斋月,文心苦行心。
兰葱不入户,薝卜自成林。
——刘禹锡
护戒先辞酒,嫌喧亦彻琴。