-
81.《冯谖客孟尝君》 先秦·佚名
齐人有冯谖者,贫乏不能自存,使人属孟尝君,愿寄食门下。
孟尝君曰:“客何好?”曰:“客无好也。
”曰:“客何能?”曰:“客无能也。
”孟尝君笑而受之曰:“诺。 -
82.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
盘龙友龙成,山与岩峻峙。
今如添卧龙,壮观萃於是。 -
83.《为海客索赠鼓娘刘翠仙》 近代·陈三立
吟虫鸣鸟送残年,老卧青溪钓石边。
一为成连寻海上,琴音歇绝鼓音传。 -
84.《卧病七旬方起试笔作字适世贤有诗见慰依韵奉》 明·程敏政
独卧空房思有余,茂陵憔悴旧相如。
病来自觉逢迎倦,客至从嗔礼法疏。
风约黄尘凝砚沼,雨催青草上阶除。
读君诗罢还成句,枣笔藤笺试手初。 -
85.《送客之楚》 宋·高吉
嘶骑随鞭尾,诗囊挂杖头。
好风吹客去,落日启予愁。
涉水搴沅芷,邀春醉楚楼。
故人如问讯,云卧懒如鸥。 -
86.《为杭州日送客舟中》 宋·唐询
山雨霏微不满空,画船来往疾轻鸿。
谁知独卧珠簾裹,一榻无尘四面风。 -
87.《有客一首寄温陵史君赵侍郎涯》 宋·五迈
有客室自泉,为我出嘉话。
泉得赵史君,谁人不称快。
天生冰玉姿,系出龟琴派。
标峻埒昭回,气清融沆瀣。 -
88.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
89.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
病起不饮酒,客来意何如。
四座皆春风,燕燕深相於。
富有富贵交,贱有贫贱趋。
古意吾所爱,今人宁见迂。
忘情衡门下,言笑色旉腴。
忽淹嵇康驾,何烦翟公书。
¤ -
90.《龙洲书斋新霁客至》 明·胡直
芳洲绮树接江城,曲巷回轩雾细生。
弱柳窗中衔宿雨,游丝水面带新晴。
林花点草粗成字,山鸟呼朋自有名。
卧病一春萝径满,君来时复扫柴荆。 -
91.《晓闻寒鸟兼呈远客》 明·胡宗仁
霜林栖鸟冷,曙听语檐间。
争盼朝暾出,移羽就其暄。
篱外犬忽吠,有客至我门。
问客何能早,云从远道还。
命仆烧松火,炊黍慰劳烦。
而我尚慵卧,见客生愧颜。 -
92.《客夜(《诗删》作郑起)》 明·黄褧
西风萧萧木叶稀,秋深作客何时归。
城头月出照击柝,江上露白催捣衣。
雁鸿附书远莫致,鸟鹊绕树还惊飞。
三更不眠欲起舞,跃马卧龙谁是非。 -
93.《楼卧寄滨上人》 明·李元昭
肥遁偏宜林壑幽,梦魂常在阆风游。
白生窗里星河晓,红落阶前木叶秋。
仆懒祇堪操药灶,儿闲时得荐茶瓯。
浮云不薄清虚客,终日相从卧石楼。 -
94.《寄友客北都》 明·袁昭旸
高卧沧洲惊岁晚,幽栖白画自闲情。
山中麋鹿逢人惯,树底鸥凫戏浪轻。
修竹苍苍风阁倚,浮云片片野堂明。
故人冀北伤千里,忽听关河朔雁声。 -
95.《秋日卧病溪上怀饶士骏》 明·张正蒙
偃卧青溪上,闲愁入病中。
露华侵夜簟,风子落秋桐。
白白千丝鬓,哀哀四壁蛩。
所期乘兴客,孤棹几时通。 -
96.《胡居士卧病遗米因赠人》 唐·王维
了观四大因。
根性何所有。
妄计苟不生。
是身孰休咎。 -
97.《病中逢秋,招客夜酌》 唐·白居易
不见诗酒客,卧来半月余。
合和新药草,寻检旧方书。
晚霁烟景度,早凉窗户虚。
雪生衰鬓久,秋入病心初。
卧簟蕲竹冷,风襟邛葛疏。
夜来身校健,小饮复何如? -
98.《夜至永乐文长老院文时卧病退院》 宋·苏轼
愁闻巴叟卧荒村,来打三更月下门。
往事过年如昨日,此身未死得重论。
老非怀土情相得,病不开堂道益尊。
惟有孤栖旧时鹤,举头见客似长言。 -
99.《游宝云寺,得唐彦猷为杭州日送客舟中手昼一》 宋·苏轼
出处荣枯一笑空,十年社燕与秋鸿。
谁知白首长河路,还卧当时送客风。 -
100.《卧病杂题》 宋·陆游
陋室施床迮,穷阎问疾疏。
加餐惟是粥,弄笔不成书。
盎盎新篘酒,青青小摘蔬。
客来邀褫带,聊示小勤渠。