-
101.《闻丹丘子于城北营石门幽居中有高凤遗迹仆离群…以寄之》 唐·李白
春华沧江月,秋色碧海云。
离居盈寒暑,对此长思君。
思君楚水南,望君淮山北。
梦魂虽飞来,会面不可得。 -
102.《和李起居秋夜之作》 唐·薛奇童
过庭闻礼日,趋侍记言回。
独卧玉窗前,卷帘残雨来。
高秋南斗转,凉夜北堂开。
水影入朱户,萤光生绿苔。
简成良史笔,年是洛阳才。
莫重白云意,时人许上台。 -
103.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
104.《秋胡行(一作鲁秋胡)》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东鲁陲。
时逢大道无艰阻,君方游宦从陈汝。 -
105.《送郭处士往莱芜,兼寄苟山人》 唐·高适
君为东蒙客,往来东蒙畔。
云卧临峄阳,山行穷日观。
少年词赋皆可听,秀眉白面风清泠。
身上未曾染名利,口中犹未知膻腥。
今日还山意无极,岂辞世路多相识。
归见莱芜九十翁,为论别后长相忆。 -
106.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
107.《赠蜀僧闾丘师兄》 唐·杜甫
大师铜梁秀,籍籍名家孙。
呜呼先博士,炳灵精气奔。
惟昔武皇后,临轩御乾坤。
多士尽儒冠,墨客蔼云屯。 -
108.《茅屋为秋风所破歌》 唐·杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。 -
109.《别李义》 唐·杜甫
神尧十八子,十七王其门。
道国洎舒国,督唯亲弟昆。
中外贵贱殊,余亦忝诸孙。
丈人嗣三叶,之子白玉温。 -
110.《陪郑广文游何将军山林》 唐·杜甫
不识南塘路,今知第五桥。
名园依绿水,野竹上青霄。
谷口旧相得,濠梁同见招。
平生为幽兴,未惜马蹄遥。 -
111.《重过何氏五首》 唐·杜甫
问讯东桥竹,将军有报书。
倒衣还命驾,高枕乃吾庐。
花妥莺捎蝶,溪喧獭趁鱼。
重来休沐地,真作野人居。 -
112.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
113.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
114.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
115.《晚出青门望终南别业》 唐·钱起
能清谢脁思,暂下承明庐。
远山新水下,寒皋微雨馀。
更怜归鸟去,宛到卧龙居。
笑指丛林上,闲云自卷舒。
宁心鸣凤日,却意钓璜初。
处贵有馀兴,伊周位不如。 -
116.《瘦马行》 唐·李端
城傍牧马驱未过,一马徘徊起还卧。
眼中有泪皮有疮,骨毛焦瘦令人伤。
朝朝放在儿童手,谁觉举头看故乡。 -
117.《晚春过夏侯校书值其沉醉戏赠》 唐·李端
欹冠枕如意,独寝落花前。
姚馥清时醉,边韶白日眠。
曝裈还当屋,张幕便成天。
谒客唯题凤,偷儿欲觇毡。 -
118.《酬李二十二兄主簿马迹山见寄》 唐·权德舆
杳杳尘外想,悠悠区中缘。
如何战未胜,曾是教所牵。
远郊有灵峰,夙昔栖真仙。
鸾声去已久,马迹空依然。 -
119.《薄命篇(一作妾薄命篇)》 唐·权德舆
昔住邯郸年尚少,只是娇羞弄花鸟。
青楼碧纱大道边,绿杨日暮风袅袅。
婵娟玉貌二八馀,自怜颜色花不如。 -
120.《上元日紫极宫门观州民然灯张乐》 唐·羊士谔
山郭通衢隘,瑶坛紫府深。
灯花助春意,舞绶织欢心。
闲似淮阳卧,恭闻乐职吟。
唯将圣明化,聊以达飞沉。