-
121.《除夜用前韵》 宋·陈傅良
又添犬马齿,常恐牛羊夕。
牙无数株牢,鬓已太半白。
六朝贵人家,珊瑚高数尺。
复有陵巴豪,沃壤动连陌。 -
122.《送孙文辅尉新城》 宋·章甫
我来淮上居,忽忽岁月过。
定交谁最久,有唱君必和。
棋枰角胜负,文字工切磋。
云山结伴游,风雨对床卧。 -
123.《野望》 宋·叶茵
白水沿堤护绿苗,鸡鸣犬卧柳边桥。
数家虽不成村落,一梦何曾到市朝。 -
124.《即事》 宋·叶茵
竹暗笋无数,江晴水有痕。
田蛙喧麦陇,野犬卧柴门。 -
125.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
126.《寄呈王浩翁府判》 宋·刘宰
天下江山推第一,多景名楼信端的。
君家正占多景前,第一风光环燕席。
梁邑归来县债了,骅骝得路乾坤小。
锦衣聊复效昼游,户庭郁葱佳气绕。 -
127.《代柬寄张端衡》 宋·刘宰
句曲山头白鹤飞,遥怜彩棒正宣威。
仙家有喜迎仙吏,客路无尘点客衣。
月澹郊原从犬卧,秋高篱落任鸡肥。
子真东野齐名在,莫向西风苦念归。 -
128.《灯火》 宋·许月卿
灯火掩柴门,{左疏左半,右束}芜烟水昏。
鸡啼孤月晓,犬吠隔山村。
桃叶翻新曲,梅花返旧魂。
凄其何处笛,一笑卧空樽。 -
129.《尹绿坡闲吟所》 宋·王镃
苔痕分路见人家,犬护篱根卧落花。
一片林塘诗境界,四时花果隐生涯。
锄山拣日春栽药,汲水和云夜煮茶。
耕录有文须点看,旋摇松露入原砂。 -
130.《读邸报》 宋·陈杰
战骨如山血未乾,补疮遮眼肉都剜。
向来手诏真哀痛,间者人言已治安。
夜访宰臣忧卧榻,昼延学士论危竿。
祖宗全盛犹如此,半壁江风面面寒。 -
131.《正仲今年鄞城之约不就因次韵慰悦之》 宋·戴表元
莫怪诗翁不出山,诗多那得是山间。
清溪欲暖莺啼树,白日无人犬卧关。
不惜野花簪素发,时凭春酒转朱颜。
当年阮籍何家达,直到途穷始哭还。 -
132.《过吕坊渡》 宋·邓深
江阔寒风痛括肌,村醪无力破寒威。
融霜点滴松间雨,爱日晴明身上衣。
闯竹柴扉黄犬吠,卧沙蓬艇白鸥飞。
烧痕已觉春来近,稍放青青出土肥。 -
133.《富阳田家》 宋·方回
自从丧乱来,懒复治生事。
行行过田家,因之动幽意。
早稻青已黄,晚稻亦垂穗。
霅霅割稻声,自与割草异。 -
134.《题译学张提举乃尊开封府尹张彦亨所藏郭熙盘》 宋·方回
车轣辘,牛觳觫。
积雪皑皑,飞雪蔌蔌。
前车上岭后车续,老牛服箱顾寒犊。
高雪弥山,低雪满谷。 -
135.《追和四绝》 宋·陆文圭
卧看山云起石根,意行随犬至前村。
尘居自是无人识,何必移家上庙门。 -
136.《送杨伯可》 宋·陆文圭
齐鲁多平原,江浙田高下。
啊另如鱼鳞,土籍谁主者。
富人擅其利,失业了孤寡。
方今用周礼,天官出经野。 -
137.《悠悠荒路行》 宋·释文珦
悠悠荒路间,能使客心恻。
千里无居人,茫茫但蓁棘。
东西失蹊径,南北迷阡陌。
室庐尽空虚,坟垄皆发掘。 -
138.《公子家》 宋·宋无
朱门当道拥高槐,拂晓鸣驺散乳鸦。
红叱拨骄矜閤匝,黑昆仑黠解琵琶。
姬将银归烧明月,犬带金铃卧落花。
不信铜驼荆琐裹,百年前是五侯家。 -
139.《去年一首》 宋·苏籀
去年胡来清水岩,黄河狭隘冬凌顽。
戾如飘风速如鬼,犬豕淫虐豺狼贪。
探马星奔汗流地,猛士眦裂发指冠。
潼雍见兵不及万,半阙甲胃屯河边。 -
140.《游武夷》 宋·杨时
函关崎嵚走秦鹿,天下并逐争群雄。
抉云翻空鳌足折,黔黎竄伏如寒蛩。
武夷山深水清泚,避世犹有高人踪。
龙泓东注海波涌,玉女翠拥秋云松。