-
41.《午睡》 宋·郑刚中
藜羹饭脱粟,穷达未须计。
日中困炎曦,到枕即昏睡。
营营百为扰,合眼尽遗弃。
悠然一榻间,烂熟见真意。
欲识太古风,去此不多地。
我愿四海平,圭窦永无事。
夏卧法曹簟,冬梦公孙被。 -
42.《睡起三绝》 宋·岳珂
睡起东窗日已红,扶头宿酒未惺松。
南阳一梦何关醉,自爱终身作卧龙。 -
43.《閒居六咏·午睡》 宋·岳珂
东日平明际,北窗高卧时。
五经方坦腹,百虑且伸眉。
蕉覆从疑鹿,槐安更猎龟。
觉来还一莞,七碗玉川诗。 -
44.《题陈希夷睡图》 宋·胡仲弓
形睡神非睡,心閒身亦閒。
是非都不管,高卧华州山。 -
45.《午睡中怀约山游》 宋·董嗣杲
苏州藤枕蕲州簟,更着洪州蝉翼扇。
高卧西窗风外榻,栩栩羲皇梦中见。
客寄无聊归未易,搜吟搅得酸肠遍。
莼香鲈肥自相忆,季鹰肯羡洛阳掾。 -
46.《巫山一段云·黄鹤松间睡》 元·马钰
黄鹤松间睡,青鸾涧畔栖。
白牛困卧紫灵芝。
丹凤宿瑶池。
唯有灵童放耍。
来往恣情游冶。
通天彻地月明中。
显现至真功。 -
47.《春昼睡起偶书二首》 宋·张嵲
忽忽掩关卧,起来春日曛。
和风吹草木,杂花纷已繁。
他乡农事兴,悽然怀故园。
青山虽满眼,何用慰忧烦。 -
48.《益睡》 宋·章甫
主人欣然腰十围,一官会计同游嬉。
开轩环坐只图史,锦囊富有惊人诗。
迩来万事不挂口,世情尽付鼻中吼。
便腹无妨弟子嘲,着鞭未落少陵后。 -
49.《睡起》 宋·裘万顷
疾去得安卧,寒宵不知长。
邻鸡忽闻声,曙色侵我床。
人生孰无营,晨兴固其常。
奈何以一身,投之百忧场。 -
50.《舟中卧听守之读皇宋诗》 宋·钱时
一转船头便是归,蓬窗初煖睡偏宜。
略无梦到华胥国,枕上听歌圣宋诗。 -
51.《京都旅卧》 宋·曾丰
喜得家书睡不成,拥衾欹枕数寒更,冲风勿板俄惊晓,映日纱窗又报晴。
蹀躞过桥朝马响,咄嗟争道担夫声。
利名失脚时回首,虽未能忘也较轻。 -
52.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
53.《茅屋为秋风所破歌》 唐·杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。 -
54.《夜归》 唐·杜甫
夜来归来冲虎过,山黑家中已眠卧。
傍见北斗向江低,仰看明星当空大。
庭前把烛嗔两炬,峡口惊猿闻一个。
白头老罢舞复歌,杖藜不睡谁能那。 -
55.《奉酬薛十二丈判官见赠》 唐·杜甫
忽忽峡中睡,悲风方一醒。
西来有好鸟,为我下青冥。
羽毛净白雪,惨澹飞云汀。
既蒙主人顾,举翮唳孤亭。 -
56.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
57.《狂歌行,赠四兄》 唐·杜甫
与兄行年校一岁,贤者是兄愚者弟。
兄将富贵等浮云,弟切功名好权势。
长安秋雨十日泥,我曹鞴马听晨鸡。 -
58.《织锦曲》 唐·王建
大女身为织锦户,名在县家供进簿。
长头起样呈作官,闻道官家中苦难。
回花侧叶与人别,唯恐秋天丝线干。 -
59.《原上新居十三首》 唐·王建
新占原头地,本无山可归。
荒藤生叶晚,老杏著花稀。
厨舍近泥灶,家人初饱薇。
弟兄今四散,何日更相依。 -
60.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。