-
1.《寓言》 宋·陆游
济剧人才易,扶颠力量难。
为谋须远大,守节要坚完。
气与秋天杳,胸吞梦泽宽。
方知至危地,自有泰山安。 -
2.《八音歌》 宋·陈与义
金张与许史,不知寒士名。
石交少瑕疵,但有一麯生。
丝色随染异,择交士所贵。
竹林固皆贤,山王以官累。 -
3.《将归蜀留献恩地仆射二首》 唐·姚鹄
自持衡镜采幽沈,此事常闻旷古今。
危叶只将终委地,焦桐谁料却为琴。
蒿莱讵报生成德,犬马空怀感恋心。 -
4.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
5.《避地寒食》 唐·韩偓
避地淹留已自悲,况逢寒食欲沾衣。
浓春孤馆人愁坐,斜日空园花乱飞。
路远渐忧知己少,时危又与赏心违。
一名所系无穷事,争敢当年便息机。 -
6.《甘州(题赵药牖山居·见天地心、怡颜、小柴桑,皆其亭名·)》 宋·张炎
倚危楼、一笛翠屏空,万里见天心。
度野光清峭,晴峰涌日,冷石生云。
帘卷小亭虚院,无地不花阴。
径曲知何处,春水泠泠。 -
7.《蝶恋花·万籁无声天地静》 宋·黄裳
万籁无声天地静。
清抱朱弦,不愧丹霄镜。
照到林梢风有信。
抬头疑是梅花领。
万感只应闲对景。
独倚危栏,扰扰人初定。
吟不尽中愁不尽。
溪山千古沈沈影。 -
8.《危大著出守潮阳同舍饯别用社工部北风随爽气》 宋·崔与之
天地清淑气,人才随所得。
君独禀其全,济之以学力。
苍皮四十围,直干二百尺。
填胸书万卷,绚采云五色。 -
9.《春日偕游响应山观瀑泉饮漱玉亭上分复磴拥危》 宋·陈必复
溪山晴色妍,桃李春意賸。
野服乌角巾,郊游偶乘兴。
同行皆好宾,乐此境物胜。
古寺临清潭,鸣泉落危磴。 -
10.《奉托俞宜黄访求危太朴集并属蒋萧二同年及长》 明·归有光
昔年宋学士,尝称太朴文。
独力撑颓宇,清响薄高云。
余少略见之,讽诵每欣欣。
淡然玄酒味,曾不涉世氛。