-
1.《玉漏迟》 宋·程垓
一春浑不见,那堪又是,花飞时节。
忍对危栏数曲,暮云千叠。
门外星星柳眼,看还似、当时风月。
愁万结。 -
2.《玉漏迟》 宋·程垓
一春浑不见,那堪又是,花飞时节。
忍对危栏数曲,暮云千叠。
门外星星柳眼,看还似、当时风月。
愁万结。 -
3.《次韵季申枢宇万象亭》 宋·李弥逊
丈人手笔与仟通,点化虚无若转蓬。
妙寄七言千嶂外,全收万象一檐中。
深堂细篆观澄水,落日危栏数去鸿。
更压小槽囊古锦,共临高处待春风。 -
4.《摸鱼儿·更能消几番风雨》 宋·辛弃疾
淳熙己亥,自湖北漕移湖南,同官王正之置酒小山亭,为赋。
更能消、几番风雨,匆匆春又归去。
惜春长怕花开早,何况落红无数。
春且住,见说道、天涯芳草无归路。 -
5.《摸鱼儿·更能消》 宋·辛弃疾
更能消,几番风雨?匆匆春又归去。
惜春长怕花开早,何况落红无数。
春且住,见说道,天涯芳草无归路。
怨春不语,算只有殷勤,画檐蛛网,镇日惹飞絮。 -
6.《摸鱼儿 淳熙已亥,自湖北漕移湖南,同官》 宋·辛弃疾
更能消、几番风雨,匆匆春又归去。
惜春长怕花开早,何况落红无数!
春且住。
见说道,天涯芳草无归路。 -
7.《句》 唐·周朴
古陵寒雨集,高鸟夕阳明。
高情千里外,长啸一声初。
(以上见张为《主客图》)
月离山一丈,风吹花数苞。 -
8.《柳梢青(壬子莆阳壶山阁)》 宋·赵师侠
暑怀烦郁。
危栏徙倚,凝情独立。
榕叶连阴,横冈接秀,壶峰凝碧。
海山云树微茫,更无数、归帆暮集。
却忆潇湘,孤村烟渚,晚风斜日。 -
9.《祝英台近》 宋·褚生
倚危栏,斜日暮。
蓦蓦甚情绪。
稚柳娇黄,全未禁风雨。
春江万里云涛,扁舟飞渡。 -
10.《金缕曲 乙未清明》 元·张之翰
风雨惊春暮。
恨天涯、留春未办,却留余住。
时序匆匆催老大,又早飞花落絮。
算禁得、清明几度。 -
11.《南楼》 宋·刘似祖
雁过危栏字字愁,谁将官柳系行舟。
不知东去大江水,流出西川第几州。
汉上仅遗孤垒在,斗边忽见数星浮。
夜深莫问当年事,不是祢衡鹦鹉洲。 -
12.《春日独登蓬莱阁》 宋·章岷
郡阁高檐半纳云,危栏徙倚惜芳辰。
澄潮叠嶂新经雨,啼鸟开花各为春。
案有笺毫难赋景,席无歌管懒邀宾。
自怜莫厌登临数,即是葵丘代戍人。 -
13.《连日治圃至山亭又作五字》 宋·陆游
好竹千竿翠,新泉一勺冰。
残芜衬落日,老木上寒藤。
细磴欹难过,危栏曲可凭。
归时忽已暮,点点数渔灯。 -
14.《小山之南作曲栏石磴缭绕如栈道戏作二篇》 宋·陆游
羁游随处得哦诗,扫溉轩窗每恨迟。
已幻小山宽客恨,更添危磴作儿嬉。
偶留塞上宁无数,径返湖边已有期。
谁遣化工娱此老,幽花微拆绿苔滋。 -
15.《舂陵闻雁》 宋·寇准
危栏秋尽偶来凭,霜落秋山爽气澄。
谁道衡阳无雁过,数声残日下舂陵。 -
16.《旅次春眺》 宋·赵汝鐩
独倚危栏春意远,本无情绪强登临。
一眉晚拂晴山黛,万缕风摇岸柳金。
久负故园泉石约,恍惊老鬓雪霜侵。
两年双脚数千里,奔走尘埃损道心。 -
17.《咸阳县令求清渭楼诗和何子应长句》 宋·苏籀
秦如蒹葭未饱霜,四维不举空豪强。
神疲鬼乏赴功利,兆自襄公终始皇。
富极薰天力斡地,诸侯西来谁敢当。
范雎李斯乘利势,蒙骜白起先戎行。 -
18.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。 -
19.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
20.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。