-
1.《同舍弟佶、班、韦二员外秋苔对之成咏》 唐·包何
每看苔藓色,如向簿书闲。
幽思缠芳树,高情寄远山。
雨痕连地绿,日色出林斑。
却笑兴公赋,临危滑石间。 -
2.《寄南岳诸道友》 唐·齐己
南望衡阳积瘴开,去年曾踏雪游回。
谩为楚客蹉跎过,却是边鸿的当来。
乳窦孤明含海日,石桥危滑长春苔。
终寻十八高人去,共坐苍崖养圣胎。 -
3.《游张公洞寄陶校书》 唐·方干
步步势穿江底去,此中危滑转身难。
下蒸阴气松萝湿,外制温风杖屦寒。
数里烟云方觉异,前程世界更应宽。
由来委曲寻仙路,不似先生换骨丹。 -
4.《滑稽列传》 两汉·司马迁
孔子曰:“六艺于治一也。
《礼》以节人,《乐》以发和,《书》以道事,《诗》以达意,《易》以神化,《春秋》以义。
”太史公曰:“天道恢恢,岂不大哉!谈言微中,亦可以解纷。
淳于髡者,齐之赘婿也。 -
5.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·白居易
城上归时晚,庭前宿处危。
月明无叶树,霜滑有风枝。
啼涩饥喉咽,飞低冻翅垂。
画堂鹦鹉鸟,冷暖不相知。 -
6.《三川观水涨二十韵》 唐·杜甫
我经华原来,不复见平陆。
北上唯土山,连山走穷谷。
火云无时出,飞电常在目。
自多穷岫雨,行潦相豗蹙。 -
7.《龙门阁》 唐·杜甫
清江下龙门,绝壁无尺土。
长风驾高浪,浩浩自太古。
危途中萦盘,仰望垂线缕。
滑石欹谁凿,浮梁袅相拄。 -
8.《雨四首》 唐·杜甫
微雨不滑道,断云疏复行。
紫崖奔处黑,白鸟去边明。
秋日新沾影,寒江旧落声。
柴扉临野碓,半得捣香粳。 -
9.《雨四首》 唐·杜甫
微雨不滑道,断云疏复行。
紫崖奔处黑,白鸟去边明。
秋日新沾影,寒江旧落声。
柴扉临野碓,半得捣香粳。 -
10.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
11.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
12.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
13.《酬乐天雨后见忆》 唐·元稹
雨滑危梁性命愁,差池一步一生休。
黄泉便是通州郡,渐入深泥渐到州。 -
14.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
15.《携诸山客同上香炉峰遇雨而还沾濡狼藉互相笑谑题此解嘲》 唐·白居易
萧洒登山去,龙钟遇雨回。
磴危攀薜荔,石滑践莓苔。
袜污君相谑,鞋穿我自咍。
莫欺泥土脚,曾蹋玉阶来。 -
16.《乌夜啼(一有赋得字)》 唐·白居易
城上归时晚,庭前宿处危。
月明无叶树,霜滑有风枝。
啼涩饥喉咽,飞低冻翅垂。
画堂鹦鹉鸟,冷暖不相知。 -
17.《三谣·朱藤谣》 唐·白居易
朱藤朱藤,温如红玉,直如朱绳。
自我得尔以为杖,大有裨于股肱。
前年左选,东南万里。 -
18.《答萧建》 唐·费冠卿
自地上青峰,悬崖一万重。
践危频侧足,登堑半齐胸。
飞狖啼攀桂,游人喘倚松。
入林寒z9々,近瀑雨濛濛。 -
19.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
20.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。