-
61.《题惟晤师斑竹杖》 宋·强至
蜀江濯锦含文漪,竹生江岸初绿滋。
锦波一浸入竹肌,万洗不落斑在皮。
又闻泪点洒舜妃,遗迹渐染传今时。
搯不受爪滑可持,隐起高节无屈欹。 -
62.《路出祝融背仰见上封寺遂登绝顶》 宋·张栻
我寻西园路,径上上封寺。
竹舆不留行,及此秋容霁。
磴危霜叶滑,林空山果坠。
崇兰供清芬,深壑递幽吹。 -
63.《次韵回涂打冰欲遵陆》 宋·陈造
转头风日破坚冰,未用穿危冒滑行。
瀚海无波聊整棹,阳春有脚莫论程。
诗情动处髭频捻,使事閒时酒细倾。
冯问逢迎黄发叟,里间欢意为谁生。 -
64.《城南》 宋·陈师道
白下官杨小弄黄,骑台南路绿无央。
含红破白连连好,度水吹香故故长。
蹲滑踏青穿马耳,转危缘险出羊肠。
孰知南杜风流在,预怯排门有断章。 -
65.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
66.《春日同伯氏游问政山门意似表弟旧题用其韵先》 宋·李弥逊
晴妍入遐瞻,佳处要林樾。
归云纷卷舒,列岫互明灭。
偶从青都行,遂与凡境绝。
舆肩俯清阴,屐齿破苔滑。 -
67.《苦热》 宋·李流谦
祝融职司南,凭宠不遗力。
呀呀三足禽,败羽悬枯腊。
釜鬵糜碎鳞,无地此身着。
楚炬方烘秦,湯征未自毫。 -
68.《题戚仲骡纲图》 宋·李洪
北风吹雪飞千山,雪深山径难往还。
长林乔木敛秀色,层崖叠嶂雕苍颜。
山腹痴云结寒润,山巅去天不盈寸。
溪湍岩瀑争喧豗,兽蹄鸟迹皆逃遁。 -
69.《自柯山归再过苍岭》 宋·楼钥
雨后过苍岭,平生行路难。
危层惊步滑,绝涧觉心寒。
就岭山逾险,趋平谷更盘。
年来轻世故,不作险涂看。 -
70.《頔上人持莹萝月五诗见示因走笔和韵聊禦睡魔》 宋·郑清之
三更日出行千里,百惊竿危到几回。
遮莫分身兜率去,听从路滑石头来。 -
71.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
72.《鄱阳湖四十韵》 宋·周弼
巨浸连吴越,高躔直斗牛。
玄明开别府,江伯汇支流。
象纬元精逼,神奸秘怪裒。
番君疏带砺,彭蠡壮襟喉。 -
73.《赠林相士》 宋·李曾伯
卖卜长安作漫游,裹粮千里为报谋。
时危贵得班超相,命薄那能李广侯。
术挟瑟竽虽易售,话逢枘凿亦难投。
江头雨滑东风急,挑却行包归去休。 -
74.《尤溪山中》 宋·胡仲弓
山中寒意足,自笑索裘迟。
野店鸡声饭,颓垣鸦字诗。
雨余松径滑,溪涨板桥危。
问讯恬轩老,乡邻总不知。 -
75.《病阿速(阿速,蒙古别号也)》 明·袁凯
杭州阿速病可伤,况复四体多金创。
口粮开除但乞丐,终日哀鸣行路傍。
自言家在云中住,兄弟既死惟爹娘。
往年江南妖贼反,圣旨差我随平章。 -
76.《二十日步上方广寺观莲华峰云气异甚》 宋·项安世
晓发名溪庄,午饭马迹库。
下车著芒鞋,扶杖陟罔路。
碾槽深侧足,石磴高举步。
初登黄茅岭,稍入青箬雾。 -
77.《次韵王亚之沿湖冒雨归》 宋·张嵲
禽鸣滑滑溅泥涂,赖有云巢眼不孤。
天外黑风迷鹫岭,槛前流水忆鹅湖。
跻攀危磴九折坂,捧玩新诗百斛珠。
收拾残红付春去,四时光景任三无。 -
78.《送越上人住蒋山》 明·张羽
落落晨星耆旧稀,奋然一出拯危机。
石头路滑有时到,山顶云深无梦归。
帆叶饱风冲白浪,雪花和露湿缁衣。
八功德水谈空处,应有江禽入座飞。 -
79.《次韵刘彦冲醉歌》 宋·李处权
家山回首三千里,世乱身危今老矣。
由来客子斗身强,敢弗加餐慎行李。
闽中此地称多贤,招我作邻密且迩。
二子人物夙所慕,倾盖忘形到汝尔。 -
80.《过天门关》 宋·李复
龙钟双袖马骎骎,来往榆关日向深。
多病出门愁远道,早寒平野苦层阴。
泉流危栈新冰滑,风入长林暮叶吟。
触目凄然何所补,高枝巢稳感归禽。