-
1.《夜闻故梓州韦使君明当引绋感而成章》 唐·苏颋
恻矣南邻问,冥然东岱幽。
里閈宁相杵,朝叹忽迁舟。
君心惟伯仲,吾人复款游。
对连时亦早,交喜岁才周。 -
2.《夜蝉》 唐·唐彦谦
翠竹高梧夹后溪,劲风危露雨凄凄。
那知北牖残灯暗,又送西楼片月低。
清夜更长应未已,远烟寻断莫频嘶。
羁人此夕如三岁,不整寒衾待曙鸡。 -
3.《中秋十五夜月》 唐·贯休
噀雪喷霜满碧虚,王孙公子玩相呼。
从来天匠为轮足,自是人心此夜馀。
静入万家危露滴,清埋众象叫鸿孤。
坐来惟觉情无极,何况三湘与五湖。 -
4.《读道藏》 宋·葛密
仙茎屡陨三危露,真馆常开四照花。
鹊渚晓烟飞玉洞,琅池秋水接星槎。 -
5.《送陈随隐江西》 宋·黄力叙
诗在天地间,风清月明处。
若为深闭门,而可觅佳句。
夫君小元龙,豪气隘区宇。
青春发诗材,秀茁长膏雨。 -
6.《宝林寺》 宋·王英孙
飞来几千载,台殿压岧峣。
落日飞仙鼠,秋风下健雕。
山腰危露石,海眼暗通潮。
堪叹玄英后,诗名竟寂寥。 -
7.《古柟歌用严郑公韵》 宋·赵善期
秀挹奇峰佳客对,凌空下视孤鸿背。
夜□云□起山根,老蛟飞出崖裂痕。
高高不放行云度,鸟语去来分晓暮。
直疑种是万年枝,定应叶渍三危露。 -
8.《赠竹深堂鹤(为牧翁作)》 明·徐于
野鹤婆娑舞竹深,疏帘隐几对萧森。
长鸣自吸三危露,独立孤含万里心。
未许轩墀分气色,漫随鱼鸟看升沉。
可因弹射年来甚,只是幽栖合在林。 -
9.《大热五首 其三》 宋·戴复古
大渴遇甘井,汲多井欲竭。
入喉化为汗,不救胸中热。
吾闻三危露,迥与众水别。
其色莹琉璃,其冷胜冰雪。
安得一杯来,为我解此渴。 -
10.《大热五首》 宋·戴复古
大渴遇甘井,汲多井欲竭。
入喉化为汗,不救胸中热。
吾闻三危露,迥与众水别。
其色莹琉璃,其冷胜冰雪。
安得一杯来,为我解此渴。 -
11.《荔枝歌》 宋·杨万里
粤犬吠雪非差事,粤人语冰夏虫似。
北人冰雪作生涯,冰雪一窖活一家。
帝城六月日卓午,市人如炊汗如雨。
卖冰一声隔水来,行人未吃心眼开。 -
12.《谢木韫之舍人分送讲筵赐茶》 宋·杨万里
吴绫缝囊染菊水,蛮砂涂印题进字。
淳熙鍚贡新水芽,天珍误落黄茅地。
故人弯渚紫微郎,金华讲彻花草香。
宣赐龙焙第一纲,殿上走趋明月璫。 -
13.《次韵师厚病间十首》 宋·黄庭坚
贝锦不足歌,请陈江汉诗。
美人出江汉,窈窕世未窥。
折兰不肯佩,告我以蚕饥。
独归岂惮远,三危露如饴。 -
14.《次韵道辅双岭见寄三叠》 宋·黄庭坚
明如九井璜,美如三危露。
贞观魏公孙,今来功名误,儿时汉南柳,摇落伤岁暮。
时不与我谋,羲和促天步。 -
15.《荔支绿颂》 宋·黄庭坚
王墙东之美酒,得妙用於六物。
三危露以为味,荔支绿以为色。
哀白头而投裔,每倾家以继酌。
忘螭鬽之躨触,见醉乡之城郭。
扬大夫之拓落,陶徵君之寂寞。
惜此士之殊时,常生尘於尊勺。 -
16.《世弼惠诗求舜泉辄欲以长安酥共泛一杯次韵戏》 宋·黄庭坚
寒齑薄饭留佳客,蠹简残编作近邻。
避地梁鸿真好学,著书扬子未全贫。
玉酥链得三危露,石火烧成一片春。
沙鼎探汤供卯饮,不忧问字绝无人。 -
17.《赤日》 宋·杨亿
赤日亭亭昼正赊,长风万里忆星槎。
铜盘琼蕊三危露,素绠寒浆五色瓜。
兰室冷光浮玉簟,柳营清吹逐金笳。
翠微泉石终南路,千古离宫倚曙霞。 -
18.《忆昔》 宋·周文璞
忆昔在童初,身轻俗累无。
云霞明道服,日月缀仙都。
屑玉三危露,泥金一丈符。
遨游即阊阖,佩带或昆吾。 -
19.《分直玉堂有怀》 宋·程公许
儤直稍宽庚伏暑,传宣来自玉皇家。
冰盘满掬三危露,金榼频{奭斗}九醖霞。
衙鼓骤惊行抱牍,索铃犹误吏催麻。
叵堪厨酿甜如密,漫倚桥栏看水花。 -
20.《奉寄沈公介石老仙》 宋·牟巘五
不贪富贵即神仙,茗碗香炉古易编。
谁向急流能勇退,方知介石是几先。
三危露下闻清唳,九锁山中断俗缘。
喜有诗有相共住,何时一笑醉丹泉。