-
1.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
2.《道情偈》 唐·贯休
草木亦有性,与我将不别。
我若似草木,成道无时节。
世人不会道,向道却嗔道。
伤嗟此辈人,宝山不得宝。 -
3.《承闻河北诸道节度入朝欢喜口号绝句十二首》 唐·杜甫
禄山作逆降天诛,更有思明亦已无。
汹汹人寰犹不定,时时斗战欲何须。
社稷苍生计必安,蛮夷杂种错相干。
周宣汉武今王是,孝子忠臣后代看。 -
4.《承闻河北诸道节度入朝欢喜口号绝句十二首》 唐·杜甫
禄山作逆降天诛,更有思明亦已无。
汹汹人寰犹不定,时时斗战欲何须。
社稷苍生计必安,蛮夷杂种错相干。
周宣汉武今王是,孝子忠臣后代看。 -
5.《金缕曲(月夕赋道词,书毕,怆然有感,再赋此)》 宋·汪梦斗
满目飞明镜。
忆年时、呼朋楼上,畅怀觞咏。
圆到今宵依前好,诗酒不成佳兴。
身恰在、燕台天近。 -
6.《一落索(东归代同舟寄远)》 宋·毛滂
月下风前花畔。
此情不浅。
欲留风月守花枝,却不道、而今远。
樯外鹭飞沙晚。
烟斜雨短。
青山只管一重重,向东下、遮人眼。 -
7.《祝英台近》 宋·刘克庄
雨凄迷,风料峭。
情绪被花恼。
白白红红,满地无人扫。
可堪解佩盟寒,坠楼命薄,更杜宇、枝头闲火刍。 -
8.《道室试笔》 宋·陆游
明明行路有神仙,世土求仙却不然。
贪冒苦多廉让少,恐君未得尽天年。 -
9.《嘲道旁枫松相倚》 宋·杨万里
双枫一松相後前,可怜老翁依少年。
少年翡翠新衫子,老翁深衣青布被。
更看秋风清露时,少年再换轻红衣。
莫教一夜霜雪落,少年赤立无衣著,老翁深衣却不恶。 -
10.《丑奴儿·书博山道中壁》 宋·辛弃疾
少年不识愁滋味,爱上层楼。
爱上层楼。
为赋新词强说愁。
而今识尽愁滋味,欲说还休。
欲说还休。
却道天凉好个秋。 -
11.《偶题三首》 宋·朱熹
门外青山翠紫堆,幅巾终日面崔嵬。
只看云断成飞雨,不道云从底处来。
擘开苍峡吼奔雷,万斛飞泉涌出来。
断梗枯槎无泊处,一川寒碧自萦回。
步随流水觅溪源,行到源头却惘然。
始信真源行不到,倚筇随处弄潺湲。 -
12.《鹊踏枝·几日行云何处去》 五代·冯延巳
几日行云何处去?忘却归来,不道春将暮。
百草千花寒食路,香车系在谁家树?
泪眼倚楼频独语。
双燕来时,陌上相逢否?撩乱春愁如柳絮,依依梦里无寻处。
(依依 一作:悠悠) -
13.《三衢道中》 宋·曾几
梅子黄时日日晴,小溪泛尽却山行。
绿阴不减来时路,添得黄鹂四五声。 -
14.《鹊桥仙·扁舟昨泊》 宋·吴潜
扁舟昨泊,危亭孤啸,目断闲云千里。
前山急雨过溪来,尽洗却、人间暑气。
暮鸦木末,落凫天际,都是一团秋意。
痴儿騃女贺新凉,也不道、西风又起。 -
15.《寄白龙洞刘道人》 唐·吕岩
玉走金飞两曜忙,始闻花发又秋霜。
徒夸篯寿千来岁,也是云中一电光。
一电光,何太疾,百年都来三万日。 -
16.《谒金门·双喜鹊》 宋·王庭筠
双喜鹊,几报归期浑错。
尽做旧愁都忘却,新愁何处着?
瘦雪一痕墙角,青子已妆残萼。
不道枝头无可落,东风犹作恶。 -
17.《谒金门·双喜鹊》 元·王庭筠
双喜鹊。
几报归期浑错。
尽做旧愁都忘却。
新愁何处著。
瘦雪一痕墙角。
青子已妆残萼。
不道枝头无可落。
东风犹作恶。 -
18.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
19.《陈道士年十三骨气有异弈棋得妙处鲜能对者推》 宋·王洋
一枰局上无多岐,世人到此怀自疑。
方圆动静曾未识,生死眼前那得知。
长头道士年十三,眼如岩电光烂烂。
已将双脚落城市,犹自面目藏烟岚。 -
20.《点绛唇·屏却相思》 清·王国维
屏却相思,近来知道都无益。
不成抛掷,梦里终相觅。
醒后楼台,与梦俱明灭。
西窗白,纷纷凉月,一院丁香雪。