-
41.《峨嵋道人拳歌》 明·唐顺之
浮屠善幻多技能,少林拳法世希有。
道人更自出新奇,乃是深山白猿授。
是日茅堂秋气高,霜薄风微静枯柳。
忽然竖发一顿足,崖石迸裂惊砂走。 -
42.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
43.《次韵参寥师寄秦太虚三绝句时秦君举进士不得》 宋·苏轼
秦郎文字固超然,汉武凭虚意欲仙。
底事秋来不得解,定中试与问诸天。
一尾追风抹万蹄,昆仑玄圃谓朝隮。
回看世上无伯乐,却道盐车胜月题。
得丧秋毫久已冥,不须闻此气峥嵘。
何妨却伴参寥子,无数新诗咳唾成。 -
44.《渔家傲·至道不遥只在迩》 宋·无名氏
至道不遥只在迩。
毫厘差失如千里。
道是难来元却易。
如相契。
一超直入如来地。
水火交时为既济。
三尸六贼都回避。
只此长生仍久视。
身口意。
化成一点冲和气。 -
45.《渔家傲·至道不遥只在迩》 宋·无名氏
至道不遥只在迩。
毫厘差失如千里。
道是难求元却易。
如相契。
一超直入如来地。
水火交时为既济。
三尸六贼都回避。
只此长生仍久视。
身口意。
化成一点冲和气。 -
46.《几道隰州判官》 宋·梅尧臣
清晓赴国门,西风生早凉。
天地大道出,苑树短亭傍。
相看车马色,共照池水光。
举酒酒非浅,明朝谁重觞。 -
47.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
48.《鉴山主以天圣宣赐行道者五百金装罗汉青瓷香》 宋·赵蕃
高林杲杲日欲出,却视诸山云自入。
道人导我启圆龛,五百金仙争突兀。
耀州烧瓷朴不巧,狮子座中莲叶绕。
乱余得此镇山灵,莫恨当时赐田少。
世人变灭随空云,至人来往繇念根。
长眉下生会有辰,摩挱笑视默与论。 -
49.《与赵道人》 宋·王炎
欲上青云却垂翅,归来扫轨空山里。
道人说相来叩关,酒半醺酣谈亹亹。
我今布褐终余年,岂论燕颔并鸢肩。
谓予形是朱顶鹤,两眼藏神高颊颧。
彭殇寿夭谁无死,不将动目摇湛水。
道人去后若复来,定应难相壶邱子。 -
50.《题张道寒绿轩》 宋·项安世
君家雪窗小溪曲,溪绿窗寒当家足。
如何抛却老师兄,别向天随参杞菊。
杞经言暖不言寒,菊谱闻黄未闻绿。
君从何许得此奇,定是雪窗三十六。 -
51.《偈颂六十八首》 宋·释法薰
不识字却识字,合识字却不识字。
石田恁麽判断,且道意在於何。
万人争仰处,一箭落双雕。 -
52.《听蜀道士琴歌》 唐·李宣古
至道不可见,正声难得闻。
忽逢羽客抱绿绮,西别峨嵋峰顶云。
初排□面蹑轻响,似掷细珠鸣玉上。 -
53.《蝶恋花》 唐·冯延巳
窗外寒鸡天欲曙,香印成灰,坐起浑无绪。
庭际高梧凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去¤
屏上罗衣闲绣缕,一晌关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无情处。 -
54.《见乡人程大》 明·任原
少年策马辞乡邑,落魄天涯几秋色。
凤池昨遇故乡人,不道姓名应不识。
布衣拂却长安尘,相看感叹念情亲。
青春作客无远近,白发从军多苦辛。 -
55.《成伯家宴造坐无由辄欲效颦而酒已尽入夜不欲》 宋·苏轼
道士令严难继和,僧伽帽小却空回。
隔篱不唤邻翁饮,抱瓮须防吏部来。
?道士令,悦神乐中所谓离而复合者。
杜诗云肯与邻翁相对饮,隔篱呼取尽余杯。
? -
56.《乾道癸巳腊後二日,桂林大雪尺余,郡人云前》 宋·范成大
忆昔北征秋遇雪,穹庐苦寒不堪说。
飞花如席暗燕然,把酒悲歌度佳节。
胡儿馆客类西河,鐍户不容浮蚁泄。
当时已分餐毡莩,宁复梦游炎岭热。 -
57.《白沟河》 宋·文天祥
昔时张叔夜,统兵赴勤王。
东都一不守,羸马迁龙荒。
适过白沟河,裂眦须欲张。
绝粒不遄死,仰天扼其吭。 -
58.《同许从道游涵亭》 宋·刘过
犯暑日午来,坐到日落归。
松桂全团团,竹光净晖晖。
乳窦成濯缨,绿染身上衣。
却倾所携酒,对酌老石矶。 -
59.《送章传道东归三十八韵》 宋·强至
一日或数篇,数日哦一轴。
夫子之於诗,夜补昼不足。
长吟天地间,万象困题目。
天徒饱其才,而特馁其腹。 -
60.《金峨本老领优婆塞众求写选僧堂三大字示以数》 宋·楼钥
行者堂中选僧,众僧堂中选佛。
人道是,我却不。
不如莫待僧伽梨,便与竖起脊梁骨。
大丈夫,休汩没。