-
1.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
2.《余为成都帅司参议成将军汉卿为成都路兵钤相》 宋·陆游
将军胸中备文武,铁马黄旗玉关路。
羌胡可灭心自知,富贵有命才可与。
夺官置之三硖中,空山猿鸟同朝暮。
道逢奇士握手谈,明日家人不知处。 -
3.《奉和袭美怀华阳润卿博士三首》 唐·陆龟蒙
几降真官授隐书,洛公曾到梦中无。
眉间入静三辰影,肘后通灵五岳图。
北洞树形如曲盖,东凹山色入薰炉。 -
4.《和吴冲卿学士石屏》 宋·梅尧臣
吴夫,佩银龟。
乘天马,索怪奇。
忽得虢略一片石,其中白色圆如规。
又有树与乌,画手虽妙何能为。 -
5.《木兰花慢 庆翰长八十》 元·胡祗*
应飞熊佳兆,年共德,两俱高。
论少日才名,遐龄劲节,合擅中朝。
文章在公余事,快笔端、云海□风涛。
四海名卿奇士,百年齐入钧陶。 -
6.《挽龚主簿盖卿》 宋·廖行之
奇士如公少,居然得誉尊。
绩文追古作,戏策达修门。
梁坏吾安仰,人亡道尚存。
伤心南野路,天迥暮云昏。 -
7.《释秘演诗集序》 宋·欧阳修
予少以进士游京师,因得尽交当世之贤豪。
然犹以谓国家臣一四海,休兵革,养息天下以无事者四十年,而智谋雄伟非常之士,无所用其能者,往往伏而不出,山林屠贩,必有老死而世莫见者,欲从而求之不可得。
其后得吾亡友石曼卿。
曼卿为人,廓然有大志,时人不能用其材,曼卿亦不屈以求合。 -
8.《宫之奇谏假道》 先秦·左丘明
晋侯复假道于虞以伐虢。
宫之奇谏曰:“虢,虞之表也。
虢亡,虞必从之。
晋不可启,寇不可翫。 -
9.《周秀实书云裴奇卿好茶得病钟熙仲酣醉任真西》 宋·王洋
闲来得病绯衣客,著酒当茶桑苎翁。
谁知十室有二士,复得周叟同从容。
叟今行年馀七十,七岁诗成鬼神泣。
即今吻合主盟坛,籍堤惊奔汗流急。 -
10.《赠李士宁》 宋·欧阳修
蜀狂士宁者,不邪亦不正。
混世使人疑,诡谲非一行。
平生不把笔,对酒时高咏。
初如不著意,语出多奇劲。 -
11.《予控免不获命恭读诏书圣训有朕正欲为卿直前》 宋·岳珂
平生一寸心,不为世涂折。
平生七尺躯,拟慕志士烈。
吾门古乔木,每抱岁寒节。
三世秉一心,炯炯常不灭。 -
12.《哭曼卿》 宋·欧阳修
嗟我识君晚,君时犹壮夫。
信哉天下奇,落落不可拘。
轩昂惧惊俗,自隐酒之徒。
一饮不计斗,倾河竭昆墟。 -
13.《赠初心相士》 宋·黎廷瑞
王识九江黥,侯许平阳奴。
臭奇恒互出,冠屦奄相逾。
此说偶奇验,人人生妄图。
曷不返吾照,湛然观本初。 -
14.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
15.《送歙砚与裴唐卿》 宋·史伯强
平生足迹遍九州,知子笔端回万牛。
歙砚故持赠,夜光非暗投。
兹实旧坑子坑尾,远胜洮州绿鸭头。
清淑之德隐于石,珉中玉表非其俦。 -
16.《和陶咏荆轲》 宋·苏轼
秦如马後牛,吕氏非复嬴。
天欲厚其毒,假手李客卿。
功成志自满,积恶如陵京。
灭身会有时,徐观可安行。 -
17.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
18.《依韵吴冲卿秘阁观逸少墨迹》 宋·梅尧臣
奇哉王右军,下笔若神圣。
长戈与伏弩,无不从号令。
贤豪虽林立,帖敛孰敢竞。
师徒气扬扬,龙虎旗正正。 -
19.《挽淮东丘升抚干》 宋·刘克庄
子美曼卿流,远携书剑游。
惜攀丹桂晚,勇赴白檀秋。
尚喜前筹壮,聊纾左衽忧。
时危奇士夭,无泪可供愁。 -
20.《寄王介卿》 宋·曾巩
忆昨走京尘,衡门始相识。
疏帘挂秋日,客庖留共食。
纷纷说古今,洞不置藩域。
有司甄栋干,度量弃樗栎。