-
1.《雪中简林子长》 宋·袁说友
玉沙飞堕何衮衮,一夜青山损颜色。
此山底事厌青姿,故学何郎轻傅粉。
晓来窗户何人开,僵卧欲起惊皑皑。
微风淅沥卷还起,片片直上双毛来。
扁舟剩欲敲邻屋,料得羔羊酒初熟。
琼瑶欲尽不可留,梁园歌吹须君侯。 -
2.《定风波·红梅》 宋·苏轼
好睡慵开莫厌迟。
自怜冰脸不时宜。
偶作小红桃杏色,闲雅,尚馀孤瘦雪霜姿。
休把闲心随物态,何事,酒生微晕沁瑶肌。
诗老不知梅格在,吟咏,更看绿叶与青枝。 -
3.《和郭主簿·其二》 魏晋·陶渊明
和泽周三春,清凉素秋节。
露凝无游氛,天高肃景澈。
陵岑耸逸峰,遥瞻皆奇绝。
芳菊开林耀,青松冠岩列。
怀此贞秀姿,卓为霜下杰。
衔觞念幽人,千载抚尔诀。
检素不获展,厌厌竟良月。 -
4.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
5.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
6.《送吴彦归番阳》 宋·黄庭坚
学省困齑盐,人材任尊奖。
倥侗祝螟蛉,小大器罂瓬。
诸生厌晚成,躐学要侩驵。
摹书说偏旁,破义析名象。 -
7.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
8.《贺刘掞赴召史馆校勘》 宋·邓有功
秋堂风露声唔咿,青灯一点昏两眵。
蟫鱼蠹纸老白日,未识心宇包黄羲。
麟胶饮尽霜兔泣,俪花斗叶纷奇姿。
少年轻裘舌秦衍,睥睨六印京尘缁。 -
9.《南京妙峰亭》 宋·秦观
王公厌承明,出守南宫钥。
结构得崇岳,岿然瞰清洛。
是时谪仙人,发轫自庐霍。
郊原春鸟鸣,来此动豪酌。 -
10.《*山溪》 元·王恽
冰姿绰约,翠袖翻青露。
林下谢夫人,依然是、故家风度。
搔头玉重,云髻不胜寒,绣帘疏,凉月细,一点香来处。
清标一插、脉脉秋如许。 -
11.《春日书情寄元校书伯和相国元子》 唐·耿湋
数岁平津邸,诸生出门时。
羁孤力行早,疏贱托身迟。
芳草看无厌,青山到未期。
贫居悲老大,春日上茅茨。 -
12.《病起言怀》 唐·孟郊
强行寻溪水,洗却残病姿。
花景晼晚尽,麦风清泠吹。
交道贱来见,世情贫去知。
高闲思楚逸,澹泊厌齐儿。
终伴碧山侣,结言青桂枝。 -
13.《题祖山人池上怪石》 唐·张碧
寒姿数片奇突兀,曾作秋江秋水骨。
先生应是厌风云,著向江边塞龙窟。
我来池上倾酒尊,半酣书破青烟痕。 -
14.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
飞泉来无穷,发自嵩岭背。
奔驰两山间,偶与乱石会。
倾流势摧毁,泥土久崩溃。
坚姿未消释,嶻嶭俨相对。 -
15.《题祖山人池上怪石》 唐·张碧
寒姿数片寄突兀,曾作秋山秋水骨。
先生应是厌风雷,着向池边塞龙窟。
我来池上倾醉尊,半酣书破青烟痕。
参差翠缕摆不落,笔头惊怪粘秋云。
我闻吴中项容水,邀得将来倚松下。
铺却双缯直道难,掉首空归不成画。 -
16.《绿头鸭 湖上遇雪,再用前韵》 元·张可久
胜花时。
临风渺予思。
厌春妍、红娇绿姹,铅花只恁轻施。
湿模糊、难描树影,白**、尽改松姿。 -
17.《送钟淑濂给谏阅视上谷》 明·冯琦
晨发青琐闱,暮出居庸道。
长风吹大漠,万里白浩浩。
维时上谷塞,未有匈奴扰。
庙略屈群策,边事藉三表。 -
18.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。 -
19.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本糜鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。 -
20.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本麋鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。