-
181.《满江红(丁未初度自赋)》 宋·李曾伯
老去生涯,都付与、一丘一壑。
功名事,惭非好手,几逢危著。
走马斗鸡年少趣,椎牛酾酒军中乐。
到而今、浑似梦中看,休休莫。 -
182.《沁园春(和宋知县致苔梅)》 宋·方岳
有美人兮,铁石心肠,寄春一枝。
喜藓生龙甲,那因雪瘦,月横鹤膝,不受寒欺。
云卧空山,梦回孤驿,生怕渠嗔未敢诗。
江头路,问销魂几许,索笑何时。 -
183.《沁园春(和宋知县致苔梅)》 宋·方岳
有美人兮,铁石心肠,寄春一枝。
喜藓生龙甲,那因雪瘦,月横鹤膝,不受寒欺。
云卧空山,梦回孤驿,生怕渠嗔未敢诗。
江头路,问销魂几许,索笑何时。 -
184.《喜迁莺》 宋·何梦桂
留春不住。
又早是清明,杨花飞絮。
杜宇声声,黄昏庭院,那更半帘风雨。
劝春且休归去。 -
185.《满庭芳(春日过城东旧游)》 宋·刘埙
帘卷疏棂,楼平危堞,几回笋玉凭阑。
觅花呼酒,更共理哀弹。
暖日柔风好景,行云绕、莺燕翩翩。
谁知道,冶游重到,已赋解连环。 -
186.《沁园春》 宋·刘将孙
书避乱所见女子,末有埋冤姐姐,衔恨婆婆语,极俚。
后有螺川杨氏和二首,又自序生杨嫁罗,丙子暮春,自涪翁亭下舟行,追骑迫,间逃入山,卒不免于驱掠。
行三日,经此桥,睹无闻二词,以为特未见其苦,乃和于壁。
复云,观者毋谓弄笔墨非好人家儿女,此词虽俚,谅当近情,而首及权奸误国。 -
187.《摸鱼儿(仲宣楼赋)》 宋·陈策
倚危梯、酹春怀古,轻寒才转花信。
江城望极多愁思,前事恼人方寸。
湖海兴。
算合付元龙,举白浇谈吻。 -
188.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。 -
189.《念奴娇(再用韵伤春)》 宋·吴季子
花落风初定。
倚危阑、衷情欲诉,踌躇不忍。
把酒问春无语,吹落游尘怎任。
待泪雨、红妆蔫尽。 -
190.《齐天乐(题滕王阁)》 宋·龙紫蓬
雨帘云栋重寻处,青红半空飞去。
槛影侵鸥,檐光送雁,摇荡秋容千里。
歌珠舞翠。
怎禁得无情,一江流水。 -
191.《边中送别》 明·袁崇焕
五载离家别路悠,送君寒浸宝刀头。
欲知肺腑同生死,何用安危问去留?
策杖只因图雪耻,横戈原不为封侯。
故园亲侣如相问,愧我边尘尚未收。 -
192.《莺啼序》 宋·叶润
离骚困吟梦醒,访台城旧路。
问流水、东入沧溟,还解流转西否。
乌衣梦、浪传故国,晴烟冉冉宫墙树。
念吟魂凄断,待随燕子来去。 -
193.《金缕曲 乙未清明》 元·张之翰
风雨惊春暮。
恨天涯、留春未办,却留余住。
时序匆匆催老大,又早飞花落絮。
算禁得、清明几度。 -
194.《再游云居》 宋·袁陟
风吹岭头树,似欲招行客。
缘云过绝顶,复见紫霄宅。
平观三百里,下视八千尺。
隼击九秋严,鹏展万城翮。 -
195.《游寺云观》 宋·刘应龙
雨绝春风和,沉栖慕遐瞩。
野火开丛荆,遥岑路径熟。
极顶如掌平,群峰四环矗。
人言古观基,突兀此有屋。 -
196.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
197.《重建岘山羊侯祠歌》 宋·王洙
襄阳南出大路奔,小山曰岘名特尊。
山形卑堕不峻极,屹若巨首临江濆。
大山半空不成霍,绝水阙左非其亹。
砠巅赑屭戴危石,箕踞曼衍罗芳荪。 -
198.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
199.《送程彦明煜之松江》 明·高逊志
同是他乡客,俱为避地人。
兴来犹浪迹,别去更沾巾。
山路常疑雨,江花已报春。
荒烟投远戍,落日扣通津。 -
200.《次韵李修孺留别二首》 宋·苏轼
十年流落敢言归,鱼鸟江湖只自知。
岂意青天扫云雾,尽呼黄发寄安危。
风流吾子真前辈,人物他年记一时。
我欲折繻留此老,缁衣谁作好贤诗。