-
221.《三游洞》 宋·苏辙
洞前危径不容足,洞中明旷坐百人。
苍崖硉兀起成柱,乱石散列如惊麇。
清溪百丈下无路,水满沙土如鱼鳞。
夜深明月出山顶,下照洞口才及唇。 -
222.《游麻姑山》 宋·曾巩
军南古原行数里,忽见峻岭横千寻。
谁开一径破苍翠,对植松柏何森森。
危根自迸古崖出,老色不畏莓苔侵。
修竹整整俨朝士,下荫石齿明如金。 -
223.《庭木》 宋·曾巩
庭中有佳树,清影四面垂。
往往风雨夜,蛇龙此投依。
留之待鸾凤,未许燕雀窥。
谁谓乌鸟恶,安巢最高枝。 -
224.《凤州歌》 宋·汪元量
凤州南去是南岐,大散横盘势更危。
跃马紫金河畔路,万株杨柳撒金丝。 -
225.《梦绿轩(有序)》 明·杨基
余与徐君幼文同谪钟离,结屋四楹,幼文居东楹,余居西
楹。
又尝赋诗曰:“梦里绿阴幽草,画中春水人家。
何处江南风景,莺啼小雨飞花。 -
226.《和梁润之晚登绣岭》 宋·强至
翠华绛节去忘还,辇路宫墙坏旧山。
青史空文兴废后,玉真馀恨有无间。
杖藜一笑缘危径,弄笔高吟望故关。
足力怪君强健甚,惯行栈道不为艰。 -
227.《促促词》 宋·吴泳
促促复促促,急柱危弦无好曲。
乐日常少苦日多,男耕女桑长不足。
麦方在场绡在轴,里正登门田吏趣。
东邻女儿当窗看,西家阿{上弥下女}阑道哭。 -
228.《和张次道再游翠岩之作》 宋·陈师道
去岁寻山有旧题,重来似与故人期。
回峦俯仰如迎客,流水喧鸣拟索诗。
岭路依危通鸟过,吾身趁健白云随。
自怜久快屠门嚼,欲往安能久茹芝。 -
229.《赠钱之道子武昆仲》 宋·李廌
青冥联翼鹄,志节傲云机。
凶变家多难,年荒岁愈饥。
运乖生事拙,贫病壮心违。
蚤岁忧虞少,今春弟妹归。 -
230.《次韵学士兄发毗陵之作》 宋·李弥逊
频年走离乱,忙若落落景。
浮家去复还,生理纷不整。
有身著无处,遇事到辄屏。
冥然如醉心,阅岁良未醒。 -
231.《寄李处州》 宋·赵蕃
自入湖南路,驱车得屡停。
流传虽有句,次舍或无亭。
险绝犹云未,艰危不易听。
真宜太白醉,未信屈原醒。 -
232.《頔上人持莹萝月五诗见示因走笔和韵聊禦睡魔》 宋·郑清之
三更日出行千里,百惊竿危到几回。
遮莫分身兜率去,听从路滑石头来。 -
233.《次叔通见寄四首韵》 宋·刘学箕
掀髯停杯一问之,细续白柄长镵诗。
我生托子以为命,世路艰危徒尔为。
北阕不才书莫上,西山有味去何辞。
流风馀韵只在眼,须信古今同一时。 -
234.《游洞霄》 宋·周文璞
天柱青峨峨,石笋危不堕。
晃晃银云收,谁子开玉锁。
崩腾放闸水,煜爚入洞火。
神境偕灵休,乃欲搜碎琐。 -
235.《合纸屏为小阁画卧袁访戴其上名之曰听雪各与》 宋·方岳
空山十日雪塞门,天荒地老无行人。
芦花败絮不堪着,山石夜裂苍皮皴。
奇寒中人僵赑屃,樵汲路迷瓶粟既。
驾风万鹤危欲仙,此腹久无烟火气。 -
236.《深自妇氏归侍》 宋·陈著
我生贫非穷,有子环我膝。
深汝实居长,何可去顷刻。
顾从百里外,赘滞日复日。
事有不得已,我心常壹郁。 -
237.《病阿速(阿速,蒙古别号也)》 明·袁凯
杭州阿速病可伤,况复四体多金创。
口粮开除但乞丐,终日哀鸣行路傍。
自言家在云中住,兄弟既死惟爹娘。
往年江南妖贼反,圣旨差我随平章。 -
238.《已巳岁除夜有感》 宋·宋庠
明晦互推斥,中都芳岁兰。
星回迫旧次,籥暖送馀寒。
来辰茧有绪,去境环无端。
天运故相易,人心那独安。 -
239.《巫山高》 宋·王铚
十二危峰隐寒雾,旁连三巴下三楚。
断崖青黄耸天壁,秀色暮茫接天路。
鼓瑟玉京嬉帝傍,下镇九渊称帝女。
冥心可见类相求,梦裹襄王契神遇。 -
240.《过杨村溪》 宋·张嵲
坡陀两山间,沧波旦夕骛。
高柳横澄流,岁久根全露。
细雨川上来,澜漪满沿泝。
灌木生退滩,危桥架孤屿。