-
1.《双头莲·呈范至能待制》 宋·陆游
华鬓星星,惊壮志成虚,此身如寄。
萧条病骥。
向暗里、消尽当年豪气。
梦断故国山川,隔重重烟水。 -
2.《满江红(双头莲)》 宋·刘学箕
一柄双花,低翠盖、呈祥现美。
人正在、薰风亭上,满襟如水。
二陆比方夸俊少,两乔相并修容止。
雨初晴、午永斗红酣,真奇耳。 -
3.《丁亥守当涂中夏有献瑞麦者今日池中复得双头》 宋·吴芾
嗟我百无能,此身仍老矣。
滥此把一麾,何以慰千里。
陇麦秀两岐,池莲绽双蕊。
斯事虽偶然,亦为邦人喜。 -
4.《题范子济双头芍药》 宋·王洋
烟粘草露珠结窠,淮上人疑春未多。
扬州东部纷芍药,已与天地分中和。
双苞一色生同蒂,不是花妖是和气。
恩沾雨露力偏饶,来向人间自应贵。 -
5.《双头莲(双调)》 宋·周邦彦
一抹残霞,几行新雁,天染云断,红迷阵影,隐约望中,点破晚空澄碧。
助秋色。
门掩西风,桥横斜照,青翼未来,浓尘自起,咫尺凤帏,合有人相识。
叹乖隔。 -
6.《双头莲(双调)》 宋·周邦彦
一抹残霞,几行新雁,天染云断,红迷阵影,隐约望中,点破晚空澄碧。
助秋色。
门掩西风,桥横斜照,青翼未来,浓尘自起,咫尺凤帏,合有人相识。
叹乖隔。 -
7.《次韵李秬双头牡丹》 宋·晁补之
寒食春光欲尽头,谁抛两两路傍球。
二乔新获吴宫怯,双隗初临晋帐羞。
月底故应相伴语,风前各是一般愁。
使君腹有诗千首,为尔情如篆印缪。 -
8.《次韵蔡永叔双头芍药》 宋·王之道
反复新诗对月华,规模犹及正而葩。
坐驰芍药心先醉,身老江湖眼欲花。
夜半已酬连理约,风前还见一枝斜。
滩头更下双鸂鶒,併与妖红作意夸。 -
9.《纯父家池双头莲》 宋·陈普
天地化育工,两致一为要。
对待管流行,并起非横矫。
亭亭南北枢,赫赫东西曜。
仁义与诚明,彼此相契约。 -
10.《双头莲令(信丰双莲)》 宋·赵师侠
太平和气兆嘉祥。
草木总成双。
红苞翠盖出横塘。
两两斗芬芳。
干摇碧玉并青房。
仙髻拥新妆。
连枝不解引鸾皇。
留取映鸳鸯。