-
1.《青山高为宋郎中德之作》 宋·程公许
青山高,六六峰。
遥镌嵽叶千万仞,斗起西南天半空。
蒸岚喷薄不得泄,翠屏掩霭深几重。
不知丹梯委曲到何许,飞楼杰观缥缈疑神功。 -
2.《壬辰别头,胡元伯丞公折双梅见赠,作一绝以》 宋·杨万里
一花怪结双青子,独蒂还藏两玉花。
薄相春工宁底巧?眼明初见雪枝斜。 -
3.《和宋永兄围棋青字韵因成五绝》 宋·黄公度
翻劫解围心有兵,谋生政要眼双青。
已收鹅阵乌巢幕,未放鹰扬鸥满汀。 -
4.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
5.《和浙西李大夫霜夜对月,听小童吹觱篥歌,依本韵》 唐·刘禹锡
海门双青暮烟歇,万顷金波涌明月。
侯家小儿能觱篥,对此清光天性发。
长江凝练树无风,浏栗一声霄汉中。 -
6.《画云山歌》 明·张羽
我昔曾游庐岳顶,欲上青天凌倒景。
山中白云如白衣,片片飞落春风影。
云晶晶兮花冥冥,万壑尽送洪涛声。
恍然坐我沧海上,金银楼观空中明。 -
7.《览古四十二首 其三十八》 元·杨维桢
姚家有裨将,腰佩双青萍。
青萍夜脱匣,忽杀程务盈。
为书报杀状,伏剑随自刑。
吁嗟古义士,岂复数荆卿。 -
8.《槠州路口小雨诗》 宋·项安世
三十年前过此时,一双青髻绾青丝。
如今旧雨犹相记,只傍星星白发吹。 -
9.《春日》 唐·温庭筠
问君何所思,迢递艳阳时。
门静人归晚,墙高蝶过迟。
一双青琐燕,千万绿杨丝。
屏上吴山远,楼中朔管悲。
宝书无寄处,香毂有来期。
草色将林彩,相添入黛眉。 -
10.《涟水古冢瓶文》 唐·佚名
一双青乌子,飞来五两头。
借问船轻重,寄信到扬州。