-
181.《雷海青》 元·杨维桢
雷乐工,先王使侍华清宫。
营州羯奴作天子,梨园弟子群相从。
雷乐工,投乐器,恸哭西风双血泪。
凝碧池头刀谩攒,试马柱前詈不畏。
於乎,雷乐工,既解此,何不筑中置一匕? -
182.《青山读书图》 明·唐寅
湖州得娟俱充袜,我把轻缣试高揭。
东涂西抹出天涯,管领烟霞主风月。
人家联络住青山,良朋好友时往还。
读书比比不出户,柴门流水声潺湲。 -
183.《游城南双塔寺》 宋·韩维
轲峨郭南门,台殿压长路。
青林四回合,飞鸟不得度。
房掩僧独禅,庭喧鸦正哺。
高萝走苍柏,丹花下垂布。 -
184.《彦定知县府判池有双莲置酒其上坐客有诗姑三》 宋·李弥逊
倾国从来少并芳,人间那得两巫阳。
丹青不解传真态,恐是菱花对晚妆。 -
185.《青原台与兄弟同赋》 宋·李弥逊
高台瞰层碧,岫幌森筠幢。
恍如青原人,觌面呼老庞。
胡为未免俗,儒冠学为邦。
曾无白雨手,但补百碎腔。 -
186.《和双溪三首》 宋·曹勋
戢戢青林万箨龙,满提烦贶嗫嚅翁。
只宜放出长梢去,抹月披云紫翠中。 -
187.《题单令双清阁》 宋·胡寅
中扃有天游,一室四海见。
倘无空虚地,六凿互争战。
琴堂故萧爽。
向也正墙面。 -
188.《同邓使君赏双头牡丹》 宋·李石
兼金必贵双,珏玉不独只。
嫣然彼丛生,佳处亦求匹。
沙寒水成练,雪洞山立壁。
春回小洛阳,淑气自融液。 -
189.《青玉案·天涯目断江南路》 宋·赵长卿
天涯目断江南路。
见芳草,迷风絮。
绿暗花梢春几许。
小桃寂寞,海棠零乱,飞尽胭脂雨。
子规声里山城暮。
月挂西南梦回处。
满抱离愁推不去。
双眉百皱,寸肠千缕,若事凭鳞羽。 -
190.《青林》 宋·楼钥
郡斋偶休沐,驱车出西城。
依依山水佳,萧萧松柏声。
雪余春意动,新绿生坳泓。
行行到青林,老眼增双明。 -
191.《次韵曾使君和删定鲍倅谯楼双门复旧观之作》 宋·虞俦
公家文字足搜寻,间览容陪夏日临。
句里江山元自旧,笔端造化速宜今。
朱扉对启雄潭府,秀气平分入泮林。
青佩龙门行在望,跃鞭莫负使君心。 -
192.《虎长老修双峰》 宋·叶适
九州大麓标山经,早与天地同垂名。
雁荡初传晚唐世,掩抑众岳夸神灵。
岂非龙伯所播迁,海水枯竭久乃成。
穷皱石怪呈万巧,宛取物似罗千形。 -
193.《双路》 宋·刘学箕
王命弛驱不敢轻,文书要覈去来情。
青山步步生幽意,碧涧悠悠趁远程。
春浅禽声犹自小,泥酥马迹正宜晴。
地名见说名双路,便舍崎岖就坦平。 -
194.《又赋双莲》 宋·岳珂
一舸归来喜未涯,天教奇产瑞吾家。
交枝各倚青罗盖,并蒂俱酣红玉葩。
湘女月裳疑共浴,越姬风袂忆同车。
人生所欠惟閒适,且酌清尊对物华。 -
195.《和野渡为青溪赋》 宋·卫宗武
好士不论亲与疏,绝甘分少宁求余。
孔程一见便倾盖,懽如故旧其非欤。
世多奇俊无南北,平昔可曾致佳客。
吾乡良友无出君,二仲之交犹欠一。 -
196.《双髻山》 宋·胡仲弓
千古丫鬟高插天,淡妆浓抹傅雪烟。
眼前不见峨眉老,独有青山长少年。 -
197.《白海青》 宋·仇远
素禽敏疾出扶余,六翮双拳胆气麄。
海外天鹅能独击,云间后鹘敢齐驱。
{扌雙}身直上非无见,恋主归来不待呼。
渭水鹰扬亦如何,好将粉墨写成图。 -
198.《将使有诗欲移具相邀到双溪因次韵》 宋·王炎
缅思花下饮,岁月易侵寻。
人老今华发,春深半绿阴。
挥毫来妙语,移具有佳音。
草木生光彩,青藜肯下临。 -
199.《青莲池上客》 元·王哲
亘初独许能骑坐。
这骏驷、从牵拖。
直走盘旋双庆贺。
三山骨健,力筋偏大。 -
200.《瑶津亭同窠双头牡丹》 宋·宋庠
太宇星津曲,灵葩帝囿中。
丹房忽三出,宝艳更双融。
采绚仙囊露,香翻沛筑风。
柔祇宁爱宝,元化自为工。
草让中唐瑞,兰嗤下畹丛。
甘泉宸象洽,无独赋青葱。