-
441.《答张彻(愈为四门博士时作张彻愈门下士又愈之从子婿)》 唐·韩愈
辱赠不知报,我歌尔其聆。
首叙始识面,次言后分形。
道途绵万里,日月垂十龄。
浚郊避兵乱,睢岸连门停。 -
442.《芍药歌(一本作王司马红芍药歌)》 唐·韩愈
丈人庭中开好花,更无凡木争春华。
翠茎红蕊天力与,此恩不属黄钟家。
温馨熟美鲜香起,似笑无言习君子。 -
443.《宫词三十首(存二十七首)》 唐·王涯
白人宜著紫衣裳,冠子梳头双眼长。
新睡起来思旧梦,见人忘却道胜常。
春来新插翠云钗,尚著云头踏殿鞋。
欲得君王回一顾,争扶玉辇下金阶。 -
444.《送韦秀才道冲赴制举》 唐·刘禹锡
惊禽一辞巢,栖息无少安。
秋扇一离手,流尘蔽霜纨。
故侣不可追,凉风日已寒。
远逢杜陵士,别尽平生欢。 -
445.《送李策秀才还湖南,因寄幕中亲故兼简衡州吕八郎中》 唐·刘禹锡
深春风日净,昼长幽鸟鸣。
仆夫前致词,门有白面生。
摄衣相问讯,解带坐南荣。
端志见眉睫,苦言发精诚。 -
446.《始至云安寄兵部韩侍郎中书白舍人二公近曾远守故有属焉》 唐·刘禹锡
天外巴子国,山头白帝城。
波清蜀栜尽,云散楚台倾。
迅濑下哮吼,两岸势争衡。
阴风鬼神过,暴雨蛟龙生。 -
447.《唐侍御寄游道林岳麓二寺诗并沈中丞姚员外所和见征继作》 唐·刘禹锡
湘西古刹双蹲蹲,群峰朝拱如骏奔。
青松步障深五里,龙宫黯黯神为阍。
高殿呀然压苍巘,俯瞰长江疑欲吞。 -
448.《河南观察使故相国袁公挽歌三首》 唐·刘禹锡
五驱龙虎节,一入凤凰池。
令尹自无喜,羊公人不疑。
天归京兆日,叶下洞庭时。
湘水秋风至,凄凉吹素旗。 -
449.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
450.《河南白尹有喜崔宾客归洛兼见怀长句,因而继和》 唐·刘禹锡
几年侍从作名臣,却向青云索得身。
朝士忽为方外士,主人仍是眼中人。
双鸾游处天京好,五马行时海峤春。
遥羡光阴不虚掷,肯令丝竹暂生尘。 -
451.《河南白尹有喜崔宾客归洛兼见怀长句,因而继和》 唐·刘禹锡
几年侍从作名臣,却向青云索得身。
朝士忽为方外士,主人仍是眼中人。
双鸾游处天京好,五马行时海峤春。
遥羡光阴不虚掷,肯令丝竹暂生尘。 -
452.《酬元九侍御赠璧竹鞭长句》 唐·刘禹锡
碧玉孤根生在林,美人相赠比双金。
初开郢客缄封后,想见巴山冰雪深。
多节本怀端直性,露青犹有岁寒心。
何时策马同归去,关树扶疏敲镫吟。 -
453.《令狐仆射与余投分素深纵山川阻修…附于旧编之末》 唐·刘禹锡
前日寝门恸,至今悲有馀。
已嗟万化尽,方见八行书。
满纸传相忆,裁诗怨索居。
危弦音有绝,哀玉韵犹虚。 -
454.《酬郑州权舍人见寄二十韵》 唐·刘禹锡
朱户凌晨启,碧梧含早凉。
人从桔柣至,书到漆沮傍。
抃会因佳句,情深取断章。
惬心同笑语,入耳胜笙簧。 -
455.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
456.《赠友人》 唐·吕温
南山双乔松,擢本皆千寻。
夕流膏露津,朝被青云阴。
负雪出深涧,摇风倚高岑。
明堂久不构,云干何森森。
匠意方雕巧,时情正夸淫。
生材会有用,天地岂无心。 -
457.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
458.《赠友人》 唐·吕温
南山双乔松,擢本皆千寻。
夕流膏露津,朝被青云阴。
负雪出深涧,摇风倚高岑。
明堂久不构,云干何森森。
匠意方雕巧,时情正夸淫。
生材会有用,天地岂无心。 -
459.《古意》 唐·孟郊
荡子守边戍,佳人莫相从。
去来年月多,苦愁改形容。
上山复下山,踏草成古踪。
徒言采蘼芜,十度一不逢。 -
460.《看花》 唐·孟郊
家家有芍药,不妨至温柔。
温柔一同女,红笑笑不休。
月娥双双下,楚艳枝枝浮。
洞里逢仙人,绰约青宵游。