-
601.《蟹》 唐·唐彦谦
湖田十月清霜堕,晚稻初香蟹如虎。
扳罾拖网取赛多,篾篓挑将水边货。
纵横连爪一尺长,秀凝铁色含湖光。 -
602.《寄怀》 唐·唐彦谦
有客伤春复怨离,夕阳亭畔草青时。
泪从红蜡无由制,肠比朱弦恐更危。
梅向好风惟是笑,柳因微雨不胜垂。
双溪未去饶归梦,夜夜孤眠枕独欹。 -
603.《偶怀寄台院孙端公棨》 唐·郑谷
才拙道仍孤,无何舍钓徒。
班虽沾玉笋,香不近金炉。
雨露瞻双阙,烟波隔五湖。
唯君应见念,曾共伏青蒲。 -
604.《中庭》 唐·韩偓
夜短睡迟慵早起,日高方始出纱窗。
中庭自摘青梅子,先向钗头戴一双。 -
605.《酬僧》 唐·吴融
吾师既续惠休才,况值高秋万象开。
吟处远峰横落照,定中黄叶下青苔。
双林不见金兰久,丹楚空翻组绣来。
闻说近郊寒尚绿,登临应待一追陪。 -
606.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
607.《鸳鸯》 唐·卢汝弼
双浮双浴傍苔矶,蓼浦兰皋绣帐帏。
长羡鹭鸶能洁白,不随鸂鶒斗毛衣。
霞侵绿渚香衾暖,楼倚青云殿瓦飞。
应笑随阳沙漠雁,洞庭烟暖又思归。 -
608.《灞陵道中作》 唐·韦庄
春桥南望水溶溶,一桁晴山倒碧峰。
秦苑落花零露湿,灞陵新酒拨醅浓。
青龙夭矫盘双阙,丹凤褵褷隔九重。
万古行人离别地,不堪吟罢夕阳钟。 -
609.《寄右省李起居》 唐·韦庄
已向鸳行接雁行,便应双拜紫薇郎。
才闻阙下征书急,已觉回朝草诏忙。
白马似怜朱绂贵,彩衣遥惹御炉香。
多惭十载游梁客,未换青襟侍素王。 -
610.《得故人书》 唐·韦庄
正向溪头自采苏,青云忽得故人书。
殷勤问我归来否,双阙而今画不如。 -
611.《得故人书》 唐·韦庄
正向溪头自采苏,青云忽得故人书。
殷勤问我归来否,双阙而今画不如。 -
612.《伤蒋校书德山》 唐·黄滔
谁到双溪溪岸傍,与招魂魄上苍苍。
世间无树胜青桂,陇上有花唯白杨。
秦苑火然新赋在,越城山秀故居荒。
如何万古雕龙手,独是相如识汉皇。 -
613.《牡丹花二首》 唐·徐夤
看遍花无胜此花,剪云披雪蘸丹砂。
开当青律二三月,破却长安千万家。
天纵秾华刳鄙吝,春教妖艳毒豪奢。 -
614.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
615.《江西逢僧省文》 唐·曹松
闽地高僧楚地逢,僧游蛮锡挂垂松。
白云逸性都无定,才出双峰爱五峰。
高僧不负雪峰期,却伴青霞入翠微。
百叶岩前霜欲降, -
616.《柳》 唐·罗绍威
妆点青春更有谁,青春常许占先知。
亚夫营畔风轻处,元亮门前日暖时。
花密宛如飘六出,叶繁何惜借双眉。
交情别绪论多少,好向仁人赠一枝。 -
617.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
618.《将归钟陵留赠南海李尚书》 唐·陈陶
楚国有田舍,炎州长梦归。
怀恩似秋燕,屡绕玉堂飞。
越酒岂不甘,海鱼宁无肥。
山裘醉歌舞,事与初心违。 -
619.《西川座上听金五云唱歌》 唐·陈陶
蜀王殿上华筵开,五云歌从天上来。
满堂罗绮悄无语,喉音止驻云裴回。
管弦金石还依转,不随歌出灵和殿。 -
620.《步虚引(一作仙人词)》 唐·陈陶
小隐山人十洲客,莓苔为衣双耳白。
青编为我忽降书,暮雨虹蜺一千尺。
赤城门闭六丁直,晓日已烧东海色。
朝天半夜闻玉鸡,星斗离离碍龙翼。