-
1.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
2.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
3.《感情》 唐·白居易
中庭晒服玩,忽见故乡履。
昔赠我者谁,东邻婵娟子。
因思赠时语,特用结终始。
永愿如履綦,双行复双止。 -
4.《不能忘情吟》 唐·白居易
鬻骆马兮放杨柳枝,掩翠黛兮顿金羁。
马不能言兮长鸣而却顾,杨柳枝再拜长跪而致辞。
辞曰:主乘此骆五年,凡千有八百日。
衔橛之下, -
5.《上礼部侍郎陈情》 唐·施肩吾
九重城里无亲识,八百人中独姓施。
弱羽飞时攒箭险,蹇驴行处薄冰危。
晴天欲照盆难反,贫女如花镜不知。
却向从来受恩地,再求青律变寒枝。 -
6.《奉和薛员外谊赠汤评事衡反招隐之迹兼见寄十二韵》 唐·皎然
喜友称高儒,旷怀美无度。
近为东田诱,遂耽西山趣。
庭有介隐心,得无云泉误。
府公中司贵,频贻咫尺素。 -
7.《高阳台·将反魏塘疏香女子亦以次日归吴下置酒话别离怀惘惘》 清·郭麐
暗水通潮,痴云阁雨,微阴不散重城。
留得枯荷,奈他先作离声。
清歌欲遏行云住,露春纤、并坐调笙。
莫多情,第一难忘,席上轻盈。 -
8.《陆务观作春愁曲悲甚,作诗反之》 宋·范成大
东风本是繁华主,天地元无著愁处。
诗人多事惹闲情,闲门自造愁如许。
病翁老矣痴复顽,风前一笑春无边。
糟床夜鸣如落泉,一杯正与人相关。 -
9.《反初》 宋·秦观
昔年淮海未,邂逅安期生。
记我有灵骨,法当游太清。
区中缘未断,方外道难成。
一落世间网,五十换嘉平。 -
10.《感情中建除体二首》 宋·程公许
建大将旗鼓,遴选兹信艰。
除授得其人,国势维泰山。
满朝绶若若,熟谋须万全。
平生想卫霍,摧枯无留难。 -
11.《反舌》 宋·释文珦
毛羽诚无取,禽中号善鸣。
能将一片舌,巧作百般声。
元是因风气,曾非出性情。
君看五月后,瘖默愧流莺。 -
12.《世情》 宋·释文珦
世情多反覆,衰荣难预卜。
本是昔时笑,翻成今日哭。
故乡无旧业,客身同草木。
纷纷轻薄儿,谁能顾幽独。
虽无禄资身,喜有山在目。
得失何足论,长歌倚修竹。 -
13.《相和歌辞·长门怨》 唐·袁晖
早知君爱歇,本自无萦妒。
谁使恩情深,今来反相误。
愁眠罗帐晓,泣坐金闺暮。
独有梦中魂,犹言意如故。 -
14.《长门怨》 唐·袁晖
早知君爱歇,本自无萦妒。
谁使恩情深,今来反相误。
愁眠罗帐晓,泣坐金闺暮。
独有梦中魂,犹言意如故。 -
15.《哭补阙亡友綦毋学士》 唐·王湾
明代资多士,儒林得异才。
书从金殿出,人向玉墀来。
词学张平子,风仪褚彦回。
崇仪希上德,近侍接元台。 -
16.《游茅山五首》 唐·储光羲
十年别乡县,西云入皇州。
此意在观国,不言空远游。
九衢平若水,利往无轻舟。
北洛反初路,东江还故丘。 -
17.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
18.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
19.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
20.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。